Het was even stil rond Woost. Een hoop bandwijzigingen legde de rockgroep even op zijn gat. Bij het tienjarig jubileum van 3VOOR12 in Tilburg liet de band weer horen springlevend te zijn en gaf wat veelbelovende nieuwe nummers ten gehore. Donderdag was dan eindelijk de cd-presentatie. Die was zeer overtuigend, maar bij vlagen wel wat rommelig en iets te lang. Most Unpleasent Men uit Utrecht kreeg de eer het spits af te bijten. MOST UNPLEASENT MEN Most Unpleasant Men is de titel van een van de platen van Eels. Geen verrassing dus dat het gelijknamige voorprogramma van Woost ergens wel iets weg heeft van de liedjestovenaar E. Helaas haalt de band niet de spanning die E wel op weet te bouwen. Hoewel Most Unpleasant Men muziektechnisch zeker geen slechte band te noemen is, is dat geen garantie voor een boeiende show. Hier en daar doet de band aan Pinback denken, of Death Cab For Cutie maar dan zonder de gevleugelde teksten. Dat in combinatie met de vaak arty farty, crea-bea breaks en wisselingen maakt het optreden van Most Unpleasant Men weliswaar niet de meest onplezierige belevenis (voornamelijk dankzij de fantastische percussie), maar ook niet de opwarmer die gepast is voor het later sublime Woost, dat wel weet te overtuigen. Ondanks deze zeer persoonlijke en subjectieve visie op het voorprogramma blijft het publiek wel staan gedurende de gehele set, waarbij van nummer tot nummer steeds meer wordt gekletst. (TvE) WOOST De eerste herinnering aan Woost van deze recensent is alweer ruim vijf jaar oud. Woost trad toen op in een zeecontainer(!) op het Rotterdamse Metropolis Festival. Wat was dat beroerd! Een zanger die behoorlijk vals zong en een band die muzikaal wilde lijken op een verkapte versie van Lenny Kravitz. Althans, zo is de herinnering. Maar wat is daar tegenwoordig nog van over? Helemaal niets! Diezelfde zanger, Koen-Willem Toering heeft een (h)eerlijke stem gekregen en geeft nu zelfs songwriting les op de Rockacademie. Wat kan er in ruim vijf jaar toch veel veranderen. Dat blijkt ook wel uit de briljante recensies die de vorige twee langspelers Colour My Skin en Rumour, Open Your Ears kregen. Toch werd de muzikale groeispurt een vervelende halt toegeroepen, omdat er nogal wat bandwijzigingen plaatsvonden. Vorig jaar nog was Woost ten dode opgeschreven. In mei snoerde zij echter alle kritieken de mond. Op het tienjarig jubileum van 3VOOR12 in de Paradox liet de band namelijk zien springlevend te zijn. Het optreden kende vrijwel alleen maar nieuwe nummers die absoluut naar meer smaakte! Ruim vijf maanden later is het dan eindelijk zover. Woost is weer helemaal terug van nooit weggeweest. Dat blijkt wel aan de flink volle Kleine Zaal. Welcome To Teleskopia heet de nieuwe plaat en Tilburg zal het weten! De zaal is omgetoverd tot een grote huiskamer met tapijten op het podium, ouderwetse staanlampen en een groot doek met (matige) visuals. De band bestaat in tegenstelling tot het optreden in mei, niet uit vier, maar vijf man. Woost gebruikt het eerste driekwart van het optreden namelijk een laptopmeneer die een mooi dekentje van violen en dergelijke over de muziek heenlegt. Voor de eerste paar nummers kruipt zanger Koen-Willem Toering achter de orgel, om daar zeer rustig aan de set te beginnen. Gaandeweg de show bouwt de band het volume wat meer op. De eerste indruk van de nieuwe nummers is dat Woost meer en meer kiest voor sfeerrijke in plaats van stevigere nummers. Niet dat deze minder indruk maken, maar de versterker gaat nergens helemaal op elf, terwijl dat live af en toe wel lekker is. Toch maakt Woost met zijn veelzijdige en sfeerrijke pareltjes van nummers, zo komt af en toe nog een oude schone voorbij zoals Disappear, absoluut indruk. Weinig lokale en misschien wel nationale rockbands kunnen tippen aan het niveau dat Woost laat horen. Toch is niet alles een grote lofzang. Wellicht is het de concentratie, maar de band oogt af en toe wat nonchalant, waardoor het rommelig wordt. Twee toegiften en ruim anderhalf uur speeltijd is ook iets teveel van het goede. Een uur zou genoeg gewoost zijn. Toch heeft Woost vanavond wel laten horen over genoeg parels van nummers te beschikken om op eenzame hoogte te staan in de lokale rockscene! (JD)