Slaraffenland blaast en trommelt er lustig op los in de Cul

Publiek mag ook meeklappen en... tamboerijnen!

Wouter de Waal, ,

Donderdagavond gaf het Deense vijftal van Slaraffenland (wat zoiets betekent als “land van melk en honing”) een aardige performance in de Cul. Gehuld in regendruppelshirts speelden ze nummers van hun pas uitgebrachte EP Sunshine, afgewisseld met oudere werkjes.

Publiek mag ook meeklappen en... tamboerijnen!

Donderdagavond gaf het Deense vijftal van Slaraffenland (wat zoiets betekent als “land van melk en honing”) een aardige performance in de Cul. Gehuld in regendruppelshirts speelden ze nummers van hun pas uitgebrachte EP Sunshine, afgewisseld met oudere werkjes. VEELZIJDIG Slaraffenland creëert een eigen, dromerig universum door aan een rockende basis (gitaar, bas en drums) bij tijd en wijle de nodige blaasinstrumenten (trombone, tenorsaxofoon, klarinet), elektronische geluidjes en extra percussie toe te voegen. Het resultaat is een veelzijdig geheel dat je misschien als een experimentele variant op het oudere Motorpsycho-werk (circa “Let Them Eat Cake”) zou kunnen omschrijven. Soms repetitief en meditatief, op andere momenten uitbundig en uitgelaten: een veelzijdig geheel kortom. VROLIJK Ook het publiek wordt betrokken in de feestvreugde door het gebruikelijke ritmische geklap. Om dat wat verder uit te bouwen besluiten enige bandleden halverwege het concert enkele toehoorders te voorzien van tamboerijnen, waarna het barpersoneel ontdekt dat lampenkappen eigenlijk ook heel geschikte slaginstrumenten zijn. Het resulteert in een kinderlijk vrolijk gebeuren geheel in overeenstemming met het karakter van de band. Na een uurtje is het echter alweer uit met de pret en ondanks enige aanmaningen tot het spelen van een toegift besluit het Deense gezelschap het hierbij te laten. Al met al een aardig concertje van een prettig, onvolwassen en speels collectief!