In veertig minuten laat Carusella de Cul weten hoe noise moet klinken en dat je daar mar twee man voor nodig hebt. Een te gekke show die helaas niet de reactie krijgt die het verdient. HARD Dat een man op drums en een vrouw op gitaar veel kabaal kunnen maken, is geen onbekend gegeven. Maar dat ze met zijn tweeën een show neer kunnen zetten die wellicht tot de hardste ooit gehoord door ondergetekende is toch verrassend te noemen. Voor aanvang van het optreden adviseert Cul de Sac-baas Jan Kinds het aanwezige publiek om oordoppen aan de bar te halen omdat het er straks hard aan toe gaat. Op het moment dat de band aftrapt, blijkt er geen moment gelogen. OVERGAVE De ex-drummer van Monotonix weet zijn vellen te raken en de gitariste ramt gericht op haar gitaar. Het effect is een geluid dat doet denken aan de noise uit begin jaren '90. Helmet, Rodan, Squirrel Bait met de een mixje van de eerste PJ Harvey platen, en je hebt je referentiekader. Steengoede noise vol overgave gespeeld. Het duo rolt gewoon over je heen en laat je na veertig minuten zwaar verbaasd achter. Wat is mij net over komen? Dat was vet! Is het enige dat je nog kunt denken. Helaas is de reactie van de Cul wat tammetjes, iets wat niet overeenkomt met de denderende band die deze avond in de kuil staat te spelen.