Het zal niemand ontgaan zijn dat poppodium 013 deze maand haar tienjarig bestaan viert. Minder bekend bij het niet gespecialiseerde publiek is misschien dat daar onder de naam MetalMatinee al even lang onwelluidende zondagmiddagconcertjes georganiseerd worden. Tijd voor een feestje dus! FUELBLOODED Het Brabantse Fuelblooded mag deze zondagmiddag het spits afbijten. Dit gezelschap maakt behoorlijk complexe thrash met de nodige melodieuze, soms naar Gothenburg neigende passages. De zanger wisselt zuiver gezongen passages af met grunts, de gitaristen soleren er lustig op los en ook ritmisch gesproken is het muzikale brouwsel van deze heren boeiend. Een prima opener dus, alleen jammer dat het publiek nog niet bijzonder talrijk aanwezig en actief is. CIRITH GORGOR De Limburgse black metal maniakken van Cirith Gorgor hebben duidelijk ervaring met de padvinderij, want tijdens hun show prijkt op het podium een groot omgekeerd kruis van twee vakkundig aan elkaar gesjorde houten palen, omzoomd met prikkeldraad om de afschrikwekkendheid nog te vergroten. En zoals gebruikelijk in dit genre zijn de bandleden ook flink in de weer geweest met de schminkdoos om zichzelf een kwaadaardig uiterlijk aan te meten. Muzikaal gesproken vuurt de band na een typerend bombastisch intro het vertrouwde mengsel van blastbeats, hoge gitaarmuren en krijsende zang op het publiek af. Deskundig gebracht, maar niet ieders kopje thee, zo blijkt wel uit het teruglopende publiek gedurende het concert. Maar goed, dat is ook wel passend te noemen bij deze extreme metal. FLESH MADE SIN Na een kleine vertraging is het de beurt aan het Tilburgse Flesh Made Sin om het podium te betreden. “Thrash is back” is de favoriete slogan van deze band en daarmee is de herrie van deze heren prima gekarakteriseerd. Denk Kreator, denk Slayer, denk Destruction en zo nog een hele hoop bekende en minder bekende namen uit de thrash scene en je hebt een aardige indruk van het muzikale vaatje waaruit getapt wordt, waarbij met name het redelijk afwisselende drumwerk respect verdient. Uit de met de nodige verknipte humor gebrachte inleidingen bij nummers door zanger/gitarist Twan van Geel valt op te maken dat de band zich tekstueel vooral laat inspireren door SM, foltering en andere nare bezigheden. Een aanrader voor de liefhebber van ouderwetse, onversneden thrash. HAIL OF BULLETS “Ouderwets” is een predikaat dat zeker ook van toepassing is op death metal supergroep Hail Of Bullets. De band mag dan nog niet zo lang bestaan, maar alle leden hebben hun sporen al ruimschoots verdiend in vaderlandse death metal acts als Thanatos, Gorefest en Asphyx en de muziek is ook uitgesproken old school: de songs zijn overwegend mid-tempo, de riffs en solo’s monumentaal en het bas- en drumwerk vakkundig, maar zeker niet overheersend. Geen overbodige virtuositeit dus, maar wel goed geschreven, brute songs die draaien om de strijd aan het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het publiek is er duidelijk mee in zijn nopjes en vele hoofden slaan dan ook lustig mee op de maat van de epische liederen. Een bevredigend optreden van en voor deze veteranen dus. STORMRIDER Om het nostalgische gevoel compleet te maken besluit de avond met de uitstekende tachtiger jaren metal coverband Stormrider. Overbekende krakers als Wasted Years van Iron Maiden en Master Of Puppets van Metallica worden afgewisseld met cult klassiekers als Angel Witch van de gelijknamige NWOBHM band en Alison Hell van Annihilator. De grote reikwijdte van deze coverband blijkt wel uit het feit dat men vlak na de rockende Cowboy Song van Thin Lizzy het snoeiharde Inner Self van Sepultura ten gehore brengt (zij het met behulp van de zanger van Severe Torture). En als toegift moet er natuurlijk nog even een moppie Slayer voorbijkomen (waarbij de solo van Marcel Coenen overigens wat bovengetekende betreft een stuk beter in elkaar steekt dan het eeuwige whammy bar gejengel van King en Hanneman), waarna men afsluit met het uiterst meezingbare Battle Hymn van de gedoodverfde winnaar van de prijs voor Foutste Metalband Aller Tijden, het machogezelschap Manowar. Nodeloos te vermelden dat het immer met sterke zin voor traditie behepte metalpubliek het allemaal prachtig vindt en helemaal uit zijn dak gaat. Kortom, een mooie afsluiter van een geslaagd verjaardagspartijtje!