Op de avond dat dronken 3VOOR12-mederwerkers door heel Nederland het tienjarig jubileum vieren, zijn er ook nog optredens in diverse zalen. Zoals in de Bat Cave van 013, waar Ephel Duath en Monkey Beats Donkey het Tilburgse publiek een vreemde en korte avond voorschotelen. Vooral headliner Ephel Duath maakt een geïrriteerde indruk en vindt het na veertig minuten al genoeg geweest. MONKEY BEATS DONKEY De avond begint al merkwaardig als blijkt dat support act Monkey Beats Donkey te laat zal beginnen. De band uit Noord-Holland heeft op weg naar het zuiden het fileprobleem aan den lijve ondervonden en begint een minuutje of twintig later. Als de vier heren eindelijk beginnen, blijkt de rommelige mix van jazz, rock, funk en metal niet echt aan te slaan in de Cave. De rustige tussenstukken overheersen in de nummers en slechts soms klinkt er een stukje metal door in de sound van Monkey Beats Donkey. Niets mis mee natuurlijk, maar als je pretendeert een harde band te zijn en in het voorprogramma van Ephel Duath gaat staan, verwacht het publiek nu eenmaal wat anders van je. Voeg daar nog een onderbreking van zo’n tien minuten vanwege een technisch mankement en de constante ongeïnteresseerde houding van de bandleden aan toe en je snapt dat Monkey Beats Donkey vandaag weinig indruk maakt in Tilburg. EPHEL DUATH Een klein half uurtje later krijgt het Italiaanse Ephel Duath de kans om zich te bewijzen voor het nog niet erg in de stemming geraakte publiek in de nog altijd vrij lege Bat Cave. Het drietal lijkt echter met het verkeerde been uit de tourbus gestapt te zijn en al na het eerste nummer wordt het publiek gecommandeerd om verder naar voren te komen. De muziek klinkt goed en is een bijzondere melange van snoeiharde metal, jazz en avant-garde. Het vocale gedeelte is helaas wat minder gevarieerd, maar bestaat simpelweg uit agressief gebrul. Hoewel het publiek wel klapt en reageert op de nummers is het vanavond niet naar de zin van Ephel Duath (kennelijk een bergketen in Lord of the Rings). Na elk nummer worden we bedankt en wordt gezegd dat het laatste nummer van de avond eraan komt. Na nog een aantal nummers en nog steeds geen noemenswaardige hoogtepunten wordt dit dreigement in uitvoering gebracht en loopt de band na zo’n veertig minuten het podium af. Het gevoel dat overheerst is dat de band onderling niet zo lekker in elkaar lijkt te zitten, mede gezien de vele wisselingen in de bezetting en het feit dat er ook vanavond in Tilburg geen complete band (zonder bassist) op het podium staat. Een teleurstellende avond helaas, dus nu maar snel richting Paradox voor een biertje met de collega’s van 3VOOR12.