No Sleep 2008: Recensies Bat Cave

3VOOR12/Tilburg bracht live verslag vanuit 013

3VOOR12/Tilburg, ,

De Bat Cave was op No Sleep helemaal omgetoverd tot een experimenteel hol. De experimentele optredens vielen erg in de smaak, ze kregen allemaal een ruime voldoende. Het absolute hoogtepunt was de zware postrock van Atlantis. Lees hier de recensies van Amerikan Teenager, The Freaks, Skinnerbox en Atlantis!

3VOOR12/Tilburg bracht live verslag vanuit 013

CONCERT Amerikan Teenager wijdt experimentele Bat Cave in op No Sleep 2008. MUZIEK Hoe je het ook wendt of keert, noise leeft in Tilburg. Was dit de aanzet voor Sofa om een uitstapje te doen naar dit genre met Amerikan Teenager? Misschien had de band gewoon even genoeg van het poprockkeurslijf waarin zij zitten. Hoe dan ook, hier staan een aantal muzikanten op het podium dat hun instrument compleet beheerst. De Bat Cave is door Amerikan Teenager in een soort van kraakpand omgetoverd inclusief stroboscoop, witte doeken met daarop zwart gekalk en een aantal andere moeilijk te identificeren spullen. De set begint met het lage gebrom van drones en wat gefrutsel aan knopjes en gepiel aan effectpedalen. Het scherm waar de band zich voor bevindt gaat wat later aan en vertoont gedurende het optreden allerlei filmpjes. Van amateuristisch handcamerawerk met een paarse en groene filter erover, tot Godard-achtige beelden. De muziek is divers met kenbaar Velvet Underground, vleugjes Sonic Youth, maar later wanneer de set meer vorm en geheel krijgt postrockklanken van bands als Godspeed You! Black Emperor en Red Sparowes. Hier overheen een schreeuwende Jim Morrison met zwart geschminkt hoofd die er zelf goed op los experimenteert. PLUS Amerikan Teenager laat een diverse kant van zichzelf zien waarin genres goed worden afgewisseld. De aanleiding van deze diversiteit zijn de verschillende instrumenten die gebruikt worden. Zo zijn er twee toetsenisten die veel effecten gebruiken, de zanger komt inventief met aparte geluiden als onder andere het laten vallen van muntjes in een bakje versterkt door de microfoon. Verder zijn er de gitaristen die afwisselen met e-bows en erg veel delay. Het psychedelische beeldmateriaal dat wordt vertoond sluit goed aan bij de claustrofobische muziek van de band. Het podium is zo omgetoverd dat het bijna onherkenbaar is en je op deze manier makkelijk meetrekt in de onheilspellende sfeer. MIN In het begin moet de band nog even inkomen en is de structuur ver te zoeken. De art-farty indruk die de band wekt is soms wat geforceerd en eigenlijk is die schmink helemaal niet nodig. CONCLUSIE Experiment geslaagd! CIJFER 7 (DS) ---------------------------------------------------------------------------------- CONCERT The Freaks And The Dirty Dancers in de Bat Cave op No Sleep ‘Til Burg 2008. MUZIEK Feestpunk op dubbel speed met saxofoon en een ronkende rondspringende zanger/rapper/bruller. Vergelijkingen met Dog Eat Dog en Gotcha dringen zich voortdurend op. PLUS Als je feestmuziek maakt moet het op het podium een feest zijn. En als ergens door Nijntje en trawanten voor wordt gezorgd is het een feest. Wild springend zorgt zanger Jordi met konijnenoortjes op voor een voortdurende show, ondersteund door de nodige ‘onzin’opmerkingen ter vermaak van het publiek. Het hoge leipheidsgehalte maakt de act tot een echte aandachttrekker. MIN Hoewel het muzikaal allemaal erg leuk is, zou wat meer afwisseling in de nummers de band geen windeieren leggen. Soms heb je de indruk dat ze een eerder gespeeld nummer nog een keer spelen, maar dan op een ander tempo en met een andere tekst. Nu dringt de vraag zich op of je te maken hebt met een goed uitgewerkte Gimmick of met een echte band. CONCLUSIE Met deze act en energie die op je af rockt en rollt zal deze band wel eens een graag geziene gast op de zomerfestivals kunnen worden, waar zij dan keer op keer de tent af zullen breken. Dat is een belofte! CIJFER 7 (TvE) ---------------------------------------------------------------------------------- CONCERT Skinnerbox zet aan tot kunst in de Bat Cave op No Sleep ‘Til Burg 2008. MUZIEK De hoekige tonen die Skinnerbox uit zijn gitaren drukt is lastig te omschrijven. Maar nerveuze freakrock komt als hokje in de buurt. Het bombastische van Muse met wat snippers van een Jeff Buckley op speed in combinatie met stoner maakt wat de band zelf als 'stinksokkenrock' omschrijft. Zoals te lezen was bij No Sleep, No Bullshit zijn ook invloeden van de oude Nirvana en Dinosaur Jr. herkenbaar. PLUS De interactie van Skinnerbox onderling en met het publiek is briljant. Aan het begin van het optreden deelt zanger Gerhardt Heusinkveld schilderdoeken en verf uit waar bezoekers met wat kwasten aan de gang kunnen gaan. De opdracht is om tijdens het optreden dát op het doek zien te krijgen wat er in je hoofd omgaat wanneer je luistert naar Skinnerbox. Deze test heeft alles te maken met de naam van de band. Een Skinnerbox is een instrument in de vorm van een kamer die psycholoog en wetenschapper Skinner gebruikte tijdens zijn proeven. In de kamer wordt een organisme blootgesteld aan een bepaalde stimulus (in dit geval muziek) en wordt er een verband gelegd tussen het organisme (de bezoeker) en een bepaald gedrag in een situatie (het schilderen). Jammer dat een nagenoeg lege Bat Cave hier iets mist, maar gelukkig druppelt de zaal langzamerhand voller met mensen. Wanneer zij de tekst van Dead Kennedy’s Too Drunk To Fuck op de muziek van Skinnerbox zingt, maakt het deze show compleet. MIN Hoewel de band een creatief brein laat zien, weet Skinnerbox mij niet constant te boeien. Maar door het experiment met het schilderen en de plezier waarmee Skinnerbox speelt, is dit te verwaarlozen. CONCLUSIE Dr. Skinner en Tilburg mogen trots zijn op Skinnerbox. CIJFER Muziek:7, ervaring: 8, totaal: 7.5 (DS) ---------------------------------------------------------------------------------- CONCERT De afsluiter Atlantis van de Bat Cave op No Sleep ‘Til Burg 2008. MUZIEK Atlantis maakt zware postrock in het straatje van Red Sparowes en Isis, qua sfeer een mix van melancholie en bombast; het volume draait je maag om, de muziek trekt je hart uit je borst. Kortom: je komt hoe dan ook gebroken naar buiten. PLUS De muziek grijpt je bij het begin meteen bij je strot, om je gedurende de volle 45 minuten niet meer los te laten. De eenvoud en de herhaling van The Godmachine gemixt met de bombast van NIN, trekt je in donkere krochten waar je niet meer weg wil, ondanks de echoënde ellende. MIN Het was te kort en bij een nummer wordt net naast de sampler gespeeld. CONCLUSIE Atlantis klinkt als het vagevuur; er is nog hoop op redding, maar het wordt verdomde warm. Hopelijk zitten IPECAC en NEUROT recordings op te letten. CIJFER 8.5 (TvE)