Converge redt tamme avond in Kleine Zaal

Amenra, Coliseum en Integrity kunnen niet boeien

Tjeerd van Erve & Frank Kimenai, ,

Dat een leuke bill niet altijd tot een leuke avond leidt, bleek donderdagavond in 013. Amenra speelde te vroeg om aan te komen, Coliseum kwam niet over en Integrity kon geen angst meer in te boezemen. Gelukkig wist Converge de avond nog te redden met een gedegen en zeer overtuigende set in een tamme Kleine Zaal.

Amenra, Coliseum en Integrity kunnen niet boeien

Dat een leuke bill niet altijd tot een leuke avond leidt, blijkt donderdagavond in 013. Amenra speelt te vroeg om aan te komen, Coliseum komt niet over en Integrity kan geen angst meer inboezemen. Gelukkig weet Converge de avond nog te redden met een gedegen en zeer overtuigende set in een tamme Kleine Zaal. AMENRA Het Belgische Amenra heeft zich de laatste jaren aardig weten te vestigen in de internationale postrock en doomscene. De vaak sobere, intense optredens van de band, heeft hen beslist geen windeieren gelegd, getuige de deelname aan deze tour. Een optreden van Amenra kan vriezen of dooien. De band komt het beste uit de verf op speciale gelegenheden, alternatieve locaties als een kerk, bos of catwalk zijn de band niet vreemd. Bij reguliere optredens als vandaag, en dan vooral als opener, komt de band niet altijd even goed tot z'n recht. Aan de bandleden zal het niet liggen, die spelen gedreven en alsof hun leven er vanaf hangt. Echter, zo vroeg op de avond, met een publiek dat nog los moet komen, komt Amenra niet over. Beter kun je deze band bekijken diep in de nacht, na een avond Roadburn bijvoorbeeld. Amenra heeft namelijk de capaciteiten om je dan naar het volgende niveau te tillen en een genadeklap uit te delen. Deze klap blijft vanavond echter achterwege. COLISEUM De inmiddels aardig gevulde Kleine Zaal krijgt vervolgens Coliseum voorgeschoteld. Harde chaotische hardcore. Maar vandaag even niet. Coliseum weet gedurende de gehele show geen moment te overtuigen. Een tamme, teleurstellende presentatie van onsamenhangende nummers. Duidelijk is dat Coliseum boos is op de wereld, maar in tegenstelling tot hun laatste show in de Bat Cave voelt het niet oprecht. Als Coliseum dan zeer plotseling zonder woord het podium verlaat, komt er uit het (overigens net zo tamme) publiek maar een klein applaus. De rest blijft met de armen over de borst staan. Wachten op Integrity. INTEGRITY Zou het als in 1996 in Dilsen, met Ringworm, toen de mensen letterlijk tegen het plafond geplakt zaten? Of zou het meer zijn als in 2005 in Alkmaar, toen na de show vooral het "waarom" gevoel overheerste? Vroeger boezemde Integrity angst in. Met harde bazen als Frank3-gun (nu Hatebreed), de beruchte Chubby Fresh en een maniakale, aan Charles Manson refererende, Dwid als frontman liep je met een boog van tien meter om de band heen. Hun zieke, door de duistere kanten van de mensheid geïnspireerde en van metal doordrenkte hardcore ging door merg en been. Heden ten dage is Integrity niet meer dan een coverband met een logge en te zware Dwid als frontman. Angst inboezemen, essentieel voor een Integrity optreden, doen ze al lang niet meer. De bassist is net zo imponerend als een schriel manneke van zeventien, inclusief slecht alto-kapsel. Muzikaal gezien klopt het allemaal nog wel. Nummers als Systems Overload en het geniale combo Vocal Test - Hollow, worden degelijk uitgevoerd en blijven zeker overeind. Dit ligt echter meer aan de songwriterscapaciteiten van de bandleden in de jaren negentig dan de hedendaagse uitvoering. Al met al een leuke flashback, maar heden ten dage is Integrity vooral een band die twaalf jaar geleden met een grote boog om zichzelf heen zou lopen. CONVERGE Wat dan rest zijn de mannen van Converge. De terechte afsluiter. Alles wat Integrity mist aan uitstraling heeft de frontman van Converge in zijn eentje. Menig omaatje zal met de handen stevig om de handtas geklampt twee blokken omlopen om deze tot in de nek getatoeëerde dunne maar gespierde man te ontwijken. En dat beeld wordt nog eens versterkt als hij zijn strot open trekt, dit is inderdaad zoals het einde van de wereld klinkt.. Converge maakt al het gemis van de avond goed. Een rete strakke set wordt gepassioneerd en overtuigend de Kleine Zaal ingeslingerd. Hoewel er geen bal te verstaan is van de zangpartijen, geloof je elk woord dat Bannon in de microfoon krijst. Hier lijkt het publiek toch voor te zijn gekomen. Bij het podium komt er zowaar beweging in de zaal, voor het eerst op deze avond. Met het gevoel net de Apocalyps te hebben ervaren, pakt het publiek nog een pint bier en gaat buiten staan roken.