Yoshi Breen’s The Songs: veelzijdig, niet veelzeggend

Debuutplaat RubyQ gitarist mist avontuurlijk geluid

Dyon Schlebos, ,

Yoshi Breen, gitarist van het Tilburgse RubyQ, heeft zijn eerste solo album in de cd-schappen liggen. Met The Songs toont hij zijn muzikale veelzijdigheid. Het blijft jammer genoeg wat braaf.

Debuutplaat RubyQ gitarist mist avontuurlijk geluid

Yoshi Breen, gitarist van het Tilburgse Ruby Q, heeft zijn eerste solo album in de cd-schappen liggen. Dat Breen een muzikale duizendpoot is, zien we direct wanneer blijkt dat hij niet alleen bijna alle instrumenten ingespeeld heeft en al ‘the songs’ door hem zijn geschreven, maar dat ook enkele productietaferelen onder zijn naam staan. Het album opent vrolijk met het swingende Hey You en houdt dit vol tot het rustigere What A Girl. Wat meteen door het hoofd schiet zijn invloeden van The Beatles, Elliott Smith en The Beach Boys. Het interessante aan dit album is dat het een veelzijdig geluid laat horen, dat daarom niet snel verveeld. Dit veelzijdige schijnt vooral door in het grote aantal verschillende instrumenten dat gebruikt is, want de vocalen van Yoshi blijven vooral erg vlak. Dat ligt vooral aan de constante effecten die hier overheen gebruikt zijn. Gelukkig zorgt Step Down voor een fijne rocker die je even wakker schudt, maar nergens ook echt uitdagend wordt. Dit valt te zeggen over het gehele album; het blijft allemaal braaf en er wordt niet erg de diepte ingegaan. Misschien een idee om met het volgende album hier meer aandacht aan te besteden in plaats van de multi-instrumentalist uit te hangen? Dingen uit handen geven kan zorgen voor een wat avontuurlijker geluid; iets waar Yoshi Breen zeker nog naar op zoek moet.