Bij binnenkomst in 013 blijkt dat het MySpace-virus zich niet langer tot hippe rockbandjes beperkt. De over het algemeen jonge bands die vandaag spelen in de Kleine Zaal zorgen voor hysterische taferelen bij het nog jongere publiek. Waar Metal Matinee normaal gesproken het domein is van mannen met lange zwarte haren en kleding in dito kleur, loopt 013 vandaag vol met een compleet andere doelgroep. De enkele oudere bezoeker in de zaal voelt zich bijzonder ongemakkelijk tussen de puberende emo-kids, die vooral druk zijn met uitvinden hoe het betaalsysteem van 013 werkt en werkelijk de hele middag elkaar betasten. Hoewel het publiek vanaf de eerste seconde dolenthousiast reageert, valt er ook op de bands het nodige aan te merken. VERRASSING Het bal wordt om vier uur geopend door het Britse Architects. Met een stevige pot metalcore weet deze band uit Brighton de stemming er meteen goed in te krijgen. Ondanks het vroege tijdstip wordt op het verzoek van de zanger een Wall of Death en een Circle Pit gevormd. De bandleden van Architects zouden qua uiterlijk de plaats in kunnen nemen van Arctic Monkeys, maar met de strakke, zware sound van hun muziek is hier ontegenzeggelijk een echte metalband aan het werk. Al met al een zeer positieve verassing zo vroeg in het programma! FOUT Na het indrukwekkende optreden van Architects is het langer dan gepland wachten tot Blessed By A Broken Heart het podium mag betreden. Tijdens Architects is een deel van het publiek in haar enthousiasme (of om de gebrekkige lengte te compenseren) op de verwarming gaan staan. Het resultaat is dat de halve zaal vol komt te staan met water en dat al het publiek de bar in wordt gestuurd om het probleem op te lossen. Na een dik half uur knus op elkaar te hebben gestaan in de bar laat Blessed By A Broken Heart zien dat het oponthoud best nog wat langer had mogen duren. De band combineert metal van nu met een vleugje jaren tachtig rock en waagt een poging tot dansbare metal. Het geheel oogt nogal fout dankzij de enorme mat van een van de bandleden en de danspasjes van zanger Tony Gambino. Vooral het rommelige nummer dat de band als afsluiter speelt is schrikbarend slecht, maar de leden van Blessed By A Broken Heart hebben er zelf de grootste lol in en dat is ook heel wat waard. Het enige indrukwekkende aan deze Canadese band zijn de salto’s van Gambino. STRAIGHT EDGE Gelukkig is er ditmaal geen oponthoud en kan het Duitse Maroon de bittere nasmaak van de voorgangers op het podium snel wegspoelen. Maroon (dat in niets lijkt op de gelijknamige band met een vijf erachter) maakt niet alleen straight edge, maar ook straight to the point metalcore. Lekker, zware, beukende riffs gecombineerd met een brulboei als zanger. Echt bijzonder is het allemaal niet, maar het klinkt verdomd lekker. Helaas lijkt Maroon niet bepaald de band te zijn waar het publiek voor is gekomen en als enige spelen onze Oosterburen niet voor een stampvolle zaal vol met pubers die uit hun dak gaan. Toch lijkt de band zich daar weinig van aan te trekken en spelen ze tot en met het laatste nummer zelf vol passie door. Misschien een leuke band om een keer tijdens een ‘echte’ Metal Matinee te programmeren? GEEN GEHEEL Tegen zeven uur is het dan eindelijk de beurt aan de band waar het vandaag allemaal om draait: Bring Me The Horizon (BMTH). Het publiek gaat al tijdens de opkomst van het Britse vijftal uit zijn dak en een groot gedeelte is de eerste paar nummers dan ook alleen maar bezig om te proberen het lichaam van zanger Oliver Sykes aan te raken. Waar de band de grote fanbase aan te danken heeft, wordt vandaag geen moment duidelijk. Hoewel in elk nummer heerlijk agressieve stukken zitten en Sykes het ook niet onaardig doet (hoewel zijn stem het soms wel laat afweten), weet BMTH nooit een geheel te smeden. De nummers klinken als een verzameling van stukken muziek die de bandleden goed vonden, maar de stukken samen zorgen voor een ietwat rommelig en chaotisch geheel. Dat hoeft ook nog niet veel uit maken, maar helaas is BMTH nog lang geen Dillinger Escape Plan. Gelukkig denkt de rest van de zaal er anders over en geniet van begin tot eind van de show. Na een krap uurtje stopt BMTH er mee. Er volgt geen toegift en ook het publiek vraagt niet meer om extra nummers. Op naar huis dus en morgen op het schoolplein bespreken hoe cool de bands van vandaag waren...