The Undeclinables waren wegens ziekte van een van de bandleden genoodzaakt om hun optreden te annuleren. Ter vervanging speelden Second Shot en Uncommonmenfrommars geheel gratis in de Bat Cave, die tamelijk leeg was. Het contrast tussen beide bands was groot: waar Second Shot verviel in matig uitgevoerde punkrockclichés, zette Uncommonmenfrommars met een aanstekelijke podiumperformance, strak gespeelde set en nerdy gevoel voor humor een uiterst vermakelijke show neer.

SECOND SHOT
Second Shot speelt melodieuze Amerikaanse punk in de stijl van NOFX, MxPx en (zo nu en dan) het snellere werk van Green Day. Het spel in 013 is wisselend. In razend tempo worden diverse nummers, die allen voorspelbaar zijn en op elkaar lijken, afgespeeld. De band lijkt zelf ook moeite te hebben met het tempo en speelt erg rommelig. Met name de drummer zit aan de top van zijn kunnen. Dat wordt pijnlijk duidelijk als halverwege de set een gastdrummer aantreedt om de band bij een nummer te versterken. Meteen klinkt Second Shot een stuk meer gefocust. Het blijft echter bij dit ene nummer. Daarbij is de zang nagenoeg onverstaanbaar. Alleen als de snelheid drastisch omlaag gaat, komt de muziek enigszins uit de verf. De hypersnelle, clichematige punk die de band probeert neer te zetten, ontstijgt het niveau van een oefenband echter nauwelijks. Eerlijk is eerlijk, hier en daar klinkt een goed idee door en zo nu en dan toont de band korte vlagen van genialiteit (onder meer door hun nummers voortijdig te laten eindigen). Al met al kan Second Shot het eigen tempo echter gewoon niet bolwerken. Het publiek hoort een en ander gelaten aan. Gelukkig heb ik hier niets voor betaald, zie je de schaarse aanwezigen na afloop denken.

UNCOMMONMENFROMMARS
En gelukkig is daarna het podium aan Uncommonmenfrommars, een ervaren Frans-Amerikaanse punkgroep die vandaag hun tweede optreden in de Bat Cave viert en voor driekwart uit broers bestaat. Hun opvoeding moet Spartaans zijn geweest, want het enthousiasme en de precisie van hun spel (en soms zelfs de synchroniteit waarmee ze bewegen) dwingen enorm respect af. Vanaf de eerste seconde heeft Uncommonmenfrommars het publiek beet. De muziek ligt in het verlengde van Second Shot. De uitvoering is echter veel en veel sterker. Strakke gitaarriffs, effectieve drums en een heerlijk diepe, grommende en bijna zwoele bas zorgen voor de aankleding van de solide nummers. Hier en daar is ruimte voor korte jamsessies en intermezzo's, waarin de band opeens erg metal kan klinken. Daarin zit muzikaal gezien ook de kracht van Uncommonmenfrommars. Met een gemak waar je bang van wordt passen de bandleden diverse muzikale stromingen in in het keurslijf van de Californische punk. Ook tempowisselingen worden speels en moeiteloos ingezet. Daarnaast weet de band te charmeren met zijn nerdy uitstraling en dito gevoel voor humor. Dat geldt vooral voor de slaggitarist, die er een sport van maakt hilarisch slechte grappen te vertellen. Ter illustratie: het nummer Get Inside draagt hij op aan een zojuist gevormd koppeltje. Tijdens de toegift gaan de lichten in de zaal aan, waarna de band het optreden al springend op de bar en tussen het publiek afsluit. Uncommonmenfrommars betoont zich een waardig alternatief voor The Undeclinables. Het is bijna schandalig dat het gratis is.