Afgelopen zondagmiddag gaf Gifgrond een feestje, opgeluisterd door de Duitse Amsterdammer Fyoelk, de uit Israël afkomstige TV Buddhas en de Deens/Berlijnse Heidi Mortenson: een bont internationaal gezelschap dus. Onder het genot van zelfgemaakt gebak, koffie, thee of bier werd het publiek vergast op een al even afwisselend muzikaal programma.

FYOELK
Het eenmansproject Fyoelk combineert elementaire elektronische klanken met beelden die doorgaans even elementaire, woeste en onontgonnen landschappen tonen (denk bijvoorbeeld aan Ayers Rock, de Grand Canyon, dichtbeboste bergruggen en wilde rivierstromen). Tegen het einde verschijnen ook producten van menselijke beschaving als stoomlocomotieven op het toneel en begint de muziek een duidelijke beat te krijgen, waaroverheen meneer Fyoelk op een fluitje blaast. Het hele optreden ademt de sfeer van een archaïsch ritueel, hetgeen natuurlijk gepast mag heten op een zondag.

TV BUDDHAS
Een band die bestaat uit een mannelijke gitarist en een vrouwelijke drummer, waar hebben we dat toch eerder gezien? Maar hoewel de TV Buddhas qua bezetting meteen doen denken aan de White Stripes, roept de energie die dit tweetal produceert eerder associaties op met Monotonix: kennelijk vormt Israël een prima voedingsbodem voor hyperactieve rock combo’s. Men rent dan wel niet als een dolleman door het publiek zoals zeker de zanger van laatstgenoemde band graag doet, maar men gaat er wel vol tegenaan (waarbij een body building video met Arnold Schwarzenegger voor de nodige inspiratie zorgt) en moedigt het publiek aan toch vooral dichterbij te komen, tot op het punt dat ‘dichterbij komen’ eigenlijk zoveel betekent als ‘tussen de bandleden gaan staan’. Dat is helaas deze zondagmiddag iets te veel gevraagd van de aanwezigen, maar desondanks tonen de TV Buddhas keihard wat Rock ’n Roll zo geweldig maakt. En dat al voor de derde keer in korte tijd in Tilburg. Hulde!

HEIDI MORTENSON
Waar Fyoelk vooral met elektronica in de weer is en de TV Buddhas uit hun dak gaan op gitaar en drums, daar is het belangrijkste wapen van Heidi Mortenson het oudste instrument ter wereld: de menselijke stem. Weliswaar in combinatie met de moderne techniek, die haar in staat stelt haar vocale capriolen op te nemen en te herhalen, waardoor ze in haar eentje een heel nummer in elkaar knutselt met ‘drums’ (human beatbox), ‘bas’ (human bassbox) en vocalen. Teksten variëren van elementaire kreten als ‘one-two-three-four-five-six-seven-eight’ en ‘na-na-na’ tot donker klinkende uiteenzettingen die qua sfeer een beetje herinneren aan Portishead, maar dan speelser en raarder. Na een vrolijk vraag-en-antwoord-spelletje met het publiek (waarin we mogen imiteren hoe de dieren doen en hoe een drumstel klinkt) komt dit fijne optreden ten einde en mag DJ just_so_nah zijn draaikunsten vertonen aan diegenen die graag nog even blijven plakken. En wie dat wil kan voor vijf euro met andere plakkers de avondmaaltijd nuttigen. Experimenteel maar knus dus, dat Gifgrond. Het wachten is op het volgende feestje…