Wat is dat toch met Woost? Drie superplaten op rij (waarvan Speak van het vorige album Rumour: Open Your Ears misschien wel in de top 100 favoriete nummers hoort van deze dokter) en nog steeds geen echte nationale doorbraak. Helemaal raar wanneer je beseft dat alle Woost albums door vrijwel iedere criticaster lovend worden ontvangen. Dit virus heet het Anathema-complex. Ook zo'n band die al jaren aan de weg timmert, alleen maar lovende kritieken krijgt, maar nog steeds geen status van erkenning heeft gekregen die het verdient.

De derde plaat van Woost heet Welcome To Teleskopia en is inmiddels alweer een tijdje uit. Tijdens de cd-presentatie een paar maanden geleden was de Kleine Zaal afgeladen vol, maar opnieuw is er weinig vernieuwde populariteit uit voortgekomen. Opzienbarend, want deze derde plaat bevestigt wederom waarom Woost op dit moment de spannendste, origineelste en nog steeds meest veelbelovende band is van Tilburg en omstreken.

De cd opent met het titelnummer. Een onweerstaanbaar couplet/refreinnummer met meerstemmig zangkoortje. Een regelrechte 3FM hit waar Foo Fighters jaloers op zou zijn. Daarna word je als luisteraar heen en weer geschut door de wondere wereld die Teleskopia heet. Van bombastische strijkers (Life Spent) naar een mierzoet akoestisch pareltje (All Night) tot een experimentele ontploffing a la Radiohead (Inseperable). Het kan allemaal op deze nieuwe langspeler van Woost en het knappe is dat het ondanks de vele variatie toch als één geheel klinkt. Dat komt ook door de perfecte productie en het feit dat alle nummers naadloos in elkaar overlopen.