Eva Braun zet zaterdagavond een lekker potje noise neer in Little Devil in combinatie met een heerlijke doordachte act. Babes In Toyland in een Shakira jasje, meteen een tip voor als je van plan bent om naar ZXZW te gaan. MySon sluit daarna de avond af met een enthousiaste, maar niet overtuigende set. De voornaamste gedachte gedurende het hele optreden is waarom deze band de hoofdact is en niet Eva Braun. EVA BRAUN Op het kleine podium achterin Little Devil neemt iets over tienen Eva Braun de wapenen ter handen. Met drums, gitaar en zang wordt meteen een geluidsmuur opgetrokken die erg doet denken aan Babes In Toyland ten tijde van hun meesterwerk Fontanelle. Soms doet de hysterische zang van de schaars geklede Shakira lookalike meer denken aan Daisy Chainsaw of Souixie And The Banshees, waardoor Eva Braun meer is dan een kopie van de eerder genoemde Babes. Een heerlijk potje noise met een eigen smaakje. Een smaakje dat voornamelijk wordt gecreëerd door de act. De zangeres is zich namelijk maar al te bewust van haar uiterlijk. Iets wat zij in vele Shakira-achtige poses laat zien. In bikini staat zij al heupwiegend met haar rug naar de zaal, met haar handen in het wild krullende haar terwijl drumster en gitarist alles doen om structuur te vernietigen om tot een hogere noise structuur te komen. Al met al zeer vermakelijk en een aanrader voor een ieder die van plan is ZXZW te bezoeken, waar Eva Braun ook zal spelen. Hoewel het ergens iets wegheeft van een gimmick, is het wel verdomde goed uitgewerkt. MYSON Na een korte change over wordt het podium door MySon bestegen, twee mannen en een drumcomputer. Als er nog geen nummer gespeeld is, rijzen er meteen drie vragen: Wie heeft deze jongens uit hun repetitieruimte bevrijd? Waarom? En waarom sluit MySon af en niet het veel betere Eva Braun? Eerlijk is eerlijk, zolang er niet gezongen wordt is MySon nog best leuk. Een heerlijk stukje gitaar masturbatie, pedaalgetrappel en feedback die ergens doen denken aan Sonic Youth. Echter, zodra er wel gezongen wordt heeft het geheel meer weg van een slechte tiener Nirvana coverband. De zanger drukt het zelf het beste uit; MySon Sucks! Wat wel voor MySon predikt is het enthousiasme waarmee gespeeld wordt. Van begin tot eind staan de twee heren op het podium te rocken alsof hun leven ervan afhangt. Een enthousiasme dat overslaat op een enkeling in het publiek, vermoedelijk vrienden van de band. Bij de rest van het publiek maakt het enthousiasme niet goed wat er muzikaal ontbeerd. Zij staan te kijken naar MySon met het besef dat zij het beste van de avond al hebben gehad.