Het Bladelse quintet LQR bestaat net iets meer dan een jaar en is overduidelijk geïnspireerd door de folkrock/punk van Flogging Molly. De demo bestaat uit vijf nummers en opent gelijk feestelijk met het swingende en opgewekte Trail Of Blood. Wel is het even wennen aan de vocalen. Deze klinken bij Flogging Molly vaak erg overdreven met een Iers-achtig accent, maar wel natuurlijk, terwijl dat bij LQR af en toe een beetje geforceerd aandoet. Toch wordt het op geen moment storend. Sterker nog, aan het eind van de demo tellen we twee zangers en een zangeres. Dat doet de vocale variatie en samenzang, wat ook niet geheel onbelangrijk is in het folkpunkgenre, alleen maar recht toe. Het tekstuele niveau rijkt niet verder dan bier en tieten, maar ook dat hoort natuurlijk bij deze pretmuziek. Overigens doet de bandnaam je ook niet anders vermoeden. De vaart wordt er de hele demo lekker ingehouden en tovert een brede grijns tevoorschijn op je gezicht. Helaas is er ook een instrument wat op den duur gaat irriteren: de accordeon. Deze heeft ieder nummer zo'n prominente rol dat het de andere muzikanten ondersneeuwt. Jammer, want er schijnt ook een mandoline in de muziek verstopt te zitten, die daardoor niet te horen is. Als de overige muzikanten ook meer van zichzelf mochten laten horen, dan had deze demo wellicht het niveau middenmoot ontstegen. Nu lukt dat slechts sporadisch zoals op de heerlijke afsluiter Mayday.