Voor de een is het treurig nieuws, voor de ander een zegen. Feit bleef dat afgelopen vrijdag de inwoners van Hilvarenbeek voor de laatste keer de opening konden zien van Elastiek festival. En als zij het festival niet konden zien, dan was horen een goede tweede optie, want met een band als One Inch Man is het moeilijk om zelfs met alle ramen dicht de muziek niet te horen. ONE INCH MEN Aan One Inch Men dus de eervolle taak om de laatste editie te openen. En dat doen ze met verve. De toendrarock (weg met dat stomme 'woestijnrock' cliché!) van de Tilburgers staat, zoals we van ze gewend zijn, op twee volgemetselde muren, steen voor steen opgebouwd door de strakke drums, plaveiende basgitaar en solide riffs van de gitaristen. Maar helaas is dat niet de enige muur van vanavond; voor het podium is een lege ruimte van zeker acht meter. Één man staat tegen de hekken aan en danst enthousiast, evenals een paar jongeren die heftig headbangen. Zanger Mario maakt grapjes met het publiek, praat het allemaal aan mekaar en bedankt de organisatie dat ze, evenals vorig jaar, mochten komen. Het publiek vind het allemaal best en als tegen het einde de band speciaal voor Elastiek 'Welcome To The Jungle' coveren, beginnen de mannen uit het publiek van boven de dertig zowaar mee te zingen. Een leuke opener voor Elastiek, niets meer, niets minder. POSTMAN Totale andere koek met Postman. Zoals u misschien wist, zijn de Postmannen er niet meer. Anonymous Mis is er in zijn eentje met de naam er vandoor gegaan, speelt alle hits die ze toentertijd hadden (Cocktail, U Wait, Crisis) en heeft zich omringd met een professionele band. En dat laatste is meteen zijn zwakte. De jongens van de band hebben glunderkoppen. Het lijkt er teveel op alsof er snel een blik sessiemuzikanten is opengetrokken die zeer goed zijn in hun instrument, maar op het podium er niet staat als 'band'. Daarvan is in mindere mate sprake bij de achtergrondzangeressen die de beschikking hebben over een stel gouden keeltjes. De reggae en hiphop valt goed bij het wat jongere publiek dan daarnet en Anonymous Mis kan gelukkig zijn teksten nog altijd met veel overtuiging brengen. Jammer is dan ook dat Mis tot drie maal toe een lied onderbreekt om de zaal op te peppen. En rapper E-Life op het podium zetten om het applaus te regisseren voor een toegift getuigt van weinig zelfvertrouwen. LANGE FRANS & BAAS B Het geluid is slecht, de raps zijn van een kinderlijk niveau, de zang is triest, het applaus is matig en er zijn geen ijsblokjes.