Keith Caputo, de zanger van Life Of Agony, is een bezig bijtje. Ongeveer jaarlijks brengt hij een solo cd uit met zijn Nederlandse(!) begeleidingsband, de door hem benoemde Sad Eyed Ladies. Deze zomer is er weer een nieuwe langspeler op komst en vandaar dat, je kunt haast spreken van thuisbasis, de Kleine Zaal van 013 dienst doet voor een twee uur lange kijk in het brein van Caputo. Aan Taxi To The Ocean deze keer de taak om voor de eerste warme rillingen te zorgen. TAXI TO THE OCEAN Je hebt soms van die bands waarbij je denkt, wat moet je ermee? T.T.T.O is er zo eentje. Het is allemaal niet slecht, maar de catchy gitaarpop-met-keyboard-dekentje is nu wel heel vaak gedaan. In het begin weet de band redelijk te bekoren, maar na ruim een half uur wordt het toch allemaal iets teveel van het goede en iets te eentonig. Ook lijkt het stel qua looks op de Nederlandse kopie van de Engelse band Supergrass. Boers en vatzig dus. Warm of koud word je er dus niet van, maar een one way ticket naar de diepte van de oceaan wil je deze mannen nu ook weer niet toewensen. KEITH CAPUTO Dat lasers en flitslichten niet perse voor een effectieve sfeer hoeven te zorgen, blijkt door de aankleding van het sombere podium. Slechts vier discoballen doen overtuigend dienst, wanneer Keith Caputo en zijn Nederlandse begeleidingsband, The Sad Eyed Ladies, het kale podium betreden. Daarna begint bijna een regelrechte kopie van de show van vorig jaar. Is dat erg? Nee. Keith Caputo is vanavond de charismatische, naakte zanger, die naarmate hij zijn fles rose achterover drinkt steeds openhartiger wordt. Dat levert humor en emotie op. Humor, omdat hij bijvoorbeeld roept: “Thank you for coming down on a monday night”, dat terwijl het zondag is en emotie, omdat het vandaag moederdag is en zijn moeder is omgekomen door een drugsoverdosis. Zijn repertoire gaat voor een groot gedeelte over dat verlies en overgebleven leegte en krijgen dus op een dag als deze net een extra dimensie. Natuurlijk is niet alles kommer en kwel bij Keith Caputo en dus komen ook heerlijke nummers als New York City en het hoopvolle Shine Your Light On Me voorbij. Deze zin wordt door de volle zaal bijna extatisch meegezongen en even lijkt het of je in een kerkelijke blessing bent beland. Feit is dat Keith en zijn fantastische band het hem weer geflikt hebben dit jaar. Een fantastisch, lachwekkend en ontroerend optreden!