Nog een paar dagen en twee shows te gaan. We zijn hier inmiddels aardig geaard, door het vele optreden zijn we enorm op dreef en worden de shows nog elke keer gaver. Een leuke schare fans bezoekt steevast onze shows, koopt onze spullen en zingt vol overgave mee. Zonde dat we nog maar twee keer spelen, want dit opmarsje zouden we graag nog even doorzetten. Nog een nieuwe ervaring: optreden met gogo-dancers! Afgelopen vrijdag in The Cellar in Upland (te gekke zaal) werden we vakkundig begeleid door twee schaars geklede dames die aantrekkelijke poses aannamen op de maat van onze deuntjes. Een van de meisjes was die avond op proef. Na een paar nummers kwam ze van haar blok af en begon tegen Remy en Lennard op te rijden, en na een grote mond opgezet te hebben tegen de eigenaresse die haar terug op haar blok wilde hebben, kon ze vertrekken. Ze bleek een aanzienlijk stuk in haar (spreekwoordelijke) kraag gezopen te hebben, en we gaan er ook vanuit dat ze de baan niet gekregen heeft. Gelukkig werd ze erg vlotjes vervangen, en stond/lag/kroop er al snel een andere dame op haar plek.
Woensdag en donderdag allebei vrij! Een tripje naar San Diego leek ons op z'n plaats. Overdag het strand bezocht, 's avonds gezellig gegeten en een paar barretjes aangedaan. Een vriend van Marc die in San Diego woont kwam ons opzoeken en het was allemaal top! In de laatste bar waar we waren hebben we ene Tim en z'n vriendin Erin leren kennen. Allebei zo rond de 50, en ze bleken behoorlijk in de slappe was te zitten. Ze waren net terug uit Australië en Frankrijk, en verbleven in San Diego in het appartement van de eigenaar van de kroeg waar we waren. Zo bleek hij nog acht tenten te hebben. Affijn, ouwe jongens krentenbrood, wij mee naar dat appartement in downtown San Diego. De vijftiende verdieping van een torenflat met prachtig uitzicht over de stad en een prijskaartje van 1500 dollar per nacht. Het leek Tim een goed plan om ons bij gebrek aan pils wat wijn aan te bieden. Zo kwam het dat we samen met onze nieuwe vrinden vier flessen wijn met een totale waarde van zo'n 1200 dollar soldaat maakten. Later moest Johan er zelfs nog van over z'n nek ook (correctie van Johan: het zat over de hele zijkant van de auto, rock 'n roll toch?). Dure kots. Zondag hebben we een afspraak om bij Tim en Erin te komen eten en overnachten in hun villa aan het strand van Santa Anna bij L.A. Praktisch bovendien, want maandag vliegen we vanuit daar weer terug.
Donderdag stond voornamelijk in het thema van uitbrakken, en vanavond en morgen (vrijdag en zaterdag) dus de laatste twee shows. Er worden beeldopnames gemaakt, want Vinnie Paul (oud Pantera/Damageplan drummer) blijkt in verband met zijn label serieus geïnteresseerd te zijn, en heeft woensdag gebeld dat ie graag live-beelden wil ontvangen. Gaan we niet moeilijk over doen… Al met al is het tot nu toe een fantastische ervaring, en over het resultaat qua respons, contacten en verkoop zijn we meer dan tevreden. Hopelijk kunnen we de tour met de laatste shows in stijl afsluiten!
Forcefeed in Amerika #5: Go-go dancers
De avonturen van Forcefeed tussen de Amerikanen
Na dames in natte T-shirts werden de mannen van Forcefeed afgelopen week omringd met schaars geklede danseressen. Hopelijk kunnen ze ook nog plezier beleven aan Tilburgse concerten straks, want nu lijken ze stiekem wel gewend te raken aan de glamoureuze situatie daar in Californië. En dan nog bijna een platendeal binnenslepen ook…