Vrijdag 13 oktober: heenreis Ierland Het is donker. De wekker piept. Vijf uur, vrijdag de dertiende. Over vijf uur gaat ons vliegtuig naar Cork City, hometown van de late and great blueshero Rory Gallagher. Maar ook de stad waar wij morgen optreden! Eerst de drummer Edwin ophalen…na een half uur op de deur bonken doet een boze huisgenoot open. Edwin ruikt naar de bierbrouwerij die we in Tilburg niet hebben. Hij is om 04:00u thuisgekomen van een feestje en besloot om even te gaan liggen. Drie kwartier later: voor ons in het donker begint een vrachtwagen te slingeren, vonken op de weg…BAM!!! We leven nog. We staan op de vluchtstrook van de A2 en het verkeer dendert door. In het donker de rechter voorband van de wagen verwisselen, die velg kunnen we weggooien! Snel door, we moeten het vliegtuig halen… Kees (bassist) staat daar al ongeduldig te wachten. Onbijt op het vliegveld: pizza met een flesje bier. Cork City De taxichauffeur vertelt ons over het verzet van de IRA tegen 'them British basterds' en of wij weten dat we in the Rebel county zijn? - de oorlog is over, toch, toch? – Maar Cork City is ook de stad van advertenties in de lokale krant. 'Mobiele telefoon gevonden op de hupeldepupstraat. Mist u uw gsm bel dan. Ophalen na 5 uur 's avonds…' De stad is ongelooflijk relaxed. 'so I'll see ya lads at twelveisch?' TwelveISCH kan dus ook vier uur worden… Annet, van de pub waar we spelen: 'Alles loopt hier tien jaar achter'. Wij: ‘Fantastisch! Het is in Nederland niet beter geworden de afgelopen tien jaar’. Cork is een stad gebouwd in er rond de ‘river Lee’. Iedere keer moet je de rivier over steken. Geen rustig grachtje. Door deze kolkende waterstroom stikt het van de zeemeeuwen en ander laagvliegend gespuis. Logisch ook, de stad zit vlak bij zee. Midden in de stad staat een bierbrouwerij van een bekend Nederlands biermerk. Jammer dat die alle lokale biermerken in Europa opkopen! Op bont geschilderde gevels van de pubs zie je vaak het groene logo. Veel Ieren vinden de biertjes van onze Freddie trouwens wel lekker. Wij drinken dit weekend alleen Ierse ‘biertjes’ (het gras bij de buren is altijd groener). Zaterdag 14 oktober: gig day De gig is in een zweterig zaaltje boven de pub. Zo'n 80 tot 100 mensen staan geduldig te wachten op wat komen gaat. Bij de eerste paar nummers klinkt er gewoon een vriendelijk applaus, maar na een stuk of drie nummers veranderen zo'n honderd Ieren in een juigende, schreeuwende, stampende massa. Vooral de nummers van hun held Rory Gallagher worden ontvangen alsof Ierland net wereldkampioen is geworden. Wat zijn die gasten enthousiast.. De nodige pints of Guinness helpen hierbij. In de pauze komt een mooi meisje op me af die me minutenlang hypnotiserend in de ogen heeft staan kijken. Als echte rocksterren proberen we zo cool mogelijk te blijven. Of we ook cd's verkopen? Sure, ik haal er wel een. Nee, wacht maar tot na de gig zegt ze. Na drie toegiften is de Ierse schone in geen velden of wegen te bekennen. Waarschijnlijk de hort op met een Irish lad… Zwetend staan we buiten na te genieten. Het is druk buiten. In Ierland mag er in de kroeg niet worden gerookt. Net als bier zijn sigaretten populair. De helft van de klandizie staat dus voor het café met in de ene hand een peuk en een biertje in de andere. Buiten staan we na te praten over de gig. Een boel mensen uit Cork vertellen over hun band met de in 1995 overleden bluesgigant Rory Gallagher die tot zijn dood in dezelfde stad woonde. Morgen gaan we naar zijn graf. Het ‘graceland’ voor de Europese bluesliefhebber. Het spelen was super. Wel over de versterkers en drumstel van het café (onze eigen apparatuur kon niet mee het vliegtuig in). Maar de ‘backline’ was prima in orde. Daarnaast hebben mensen van het café hard hun best gedaan om het ons naar de zin te maken. Geen Neerlands broodje kroket en vier consumptiebonnen per bandlid. Drinken wat je wil en lekker uit eten met de cafébaas. Cheers! Zondag 15 oktober: terug op Schiphol 'Mag ik er langs?’ We lopen blijkbaar niet snel genoeg. Een niet lelijk meisje wil op de rolvloer van het vliegveld inhalen…we zijn weer in Nederland. Mensen hebben haast, MOETEN ergens naartoe. De relaxte Ierse vibe van dit weekend is binnen vijf minuten ingeruild voor de Nederlandse; terug in het land van de files, de deadlines, onze baantjes. Het normale leven begint morgen weer… Maar vanavond zijn we nog even rocksterren! Net terug uit Cork City! Op naar donderdag 16 november, dan presenteren we ons debuutalbum ‘Velvet Sessions’ in 013 Tilburg!