Voor de derde keer gaat in 2007 een selectie van vier Brabantse bands de lokale festivals langs dankzij B-Stage, het begeleidingsproject van BraM. Deze hele maand is er elke woensdag een selectieavond voor B-Stage in de Bat Cave, waarbij telkens vijf acts optreden voor publiek en een selectiecommissie. Deze laatste gaat beoordelen welke bands goed genoeg zijn om volgend jaar onder de kop B-Stage te mogen optreden op lokale festivals als Virus, Breda Barst en Elastiek. Uit de twintig acts die op deze 'showcases' optreden, blijven er dus uiteindelijk vier over. 3VOOR12/Tilburg kruipt de komende weken in de huid van Henk-Jan Smits en daarbij vergelijken we onze notities met die van de echte jury. Komen de 'winnaars' volgend jaar terecht terug op de Brabantse festivals, of zien we eigenlijk liever de 'verliezers' terug? Welke acts kunnen het maar beter helemaal niet proberen en welke zijn goed genoeg om rechtstreeks naar Lowlands te huppelen? We gaan het zien de komende weken, hier alvast ons oordeel over de eerste vijf mededingers. THE EXPLODING SHETLAND PONIES VOOROORDEEL: Die bandnaam is al een pareltje. Je verwacht een briljante garagepunkband. Op hun MySpace noemen ze echter een paar hele foute en een paar hele goede bands als invloeden (zowel Coldplay als Sonic Youth bijvoorbeeld), dus dit kon nog alle kanten op. OORDEEL: Dat is het probleem ook een beetje. Dachten we eerst nog "hmm, Placebo doet garagerock? Tof", later kwamen daar nog een Muse-imitatie en een korte pastiche van Franz Ferdinand in het laatste nummer bij. Op het emo-aspect na weten The Exploding Shetland Ponies blijkbaar niet echt wat ze willen. Technisch is het een hele goede band met een goede frontman, maar wat ze missen is een eigen smoel. Nu komen ze zelfs met hun eigen nummers meer over als een coverband. Ook jammer dat de podiumpresentatie wat statisch is. OPERATION SAND VOOROORDEEL: Winnaars van de Lucas Dec bokaal dit jaar en door 3VOOR12/Tilburg-collega Wouter Jaspers 'terechte winnaars' genoemd. Drie mannen en een vrouw die een mix van emo, punk, percussie en jazz beloven. OORDEEL: Een hele intrigerende band, volledig instrumentale funky postrock. Het swingende meisje achter de congo's tilt dit gezelschap boven het alledaagse uit. Zodra ze een paar nummers pauze neemt, vervalt Operation Sand namelijk in wat alledaagsere, uitgesponnen jams. Over het algemeen is de band meer groovy als funky, maar op de beste momenten hoor je Isaac Hayes of de Red Hot Chili Peppers terug. En niet onbelangrijk: het zag er ook uit alsof ze veel lol hadden. THE EAVES VOOROORDEEL: Uit hun biografie wordt niet veel meer duidelijk dan dat de leden van The Eaves allemaal van melodie houden. Dat is alvast iets. OORDEEL: Laten we hopen dat deze jongens niet worden uitgekozen door de jury van B-Stage. The Eaves vormen best een aardige band, maar de irritante stem van de zanger maakte dat ik weg wilde rennen. (Al hoorde ik ook een 3VOOR12-collega zeggen dat 'die jongen zo'n goede stem heeft', dus daar zijn de meningen over verdeeld.) Als dat niet het probleem was, dan hadden hun clichématige nummers vol nep-pathetiek The Eaves wel de das omgedaan. Deze band moet hun strategie eens overdenken en het volgend jaar met een frisse start nog eens proberen. FLOW JO VOOROORDEEL: Rapper met roots in Zeeland. Als je even tijd hebt, moet je echt even naar www.flow-jo.com surfen en de biografie van de man lezen. Het is een heel verhaal over allerlei uit elkaar gevallen groepjes waar Flow Jo ooit deel van uitmaakte, waarin hij het kleine beetje succes dat deze groepjes hadden naar zich toetrekt. Toegegeven, het is heel moeilijk om een biografie over jezelf en je successen te schrijven zonder arrogant over te komen, dus Flow Jo kon best nog een sympathieke kerel blijken. OORDEEL: Dat viel helaas tegen. Het publiek had totaal geen zin in hiphop en dat viel niet zo lekker bij Flow Jo en zijn hype-man UK (Unstoppable Knight). Ze waren duidelijk teleurgesteld en nogal bozig dat 'Tilburg niet wilde springen' en daar zeurden ze net iets te lang over door. Op een gegeven moment moet je je gewoon gewonnen geven als je optreden niet aanslaat. Doe je ding dan goed voor de jury. De beats van Flow Jo zijn heel OK, een beetje gestoeld op Opgezwolle maar dan vooral gericht op het harde werk. De deejay maakte wel nogal vreemde eindes aan nummers, waardoor het publiek helemaal de weg kwijt raakte. Al met al was het gewoon niet goed genoeg om deze rockliefhebbers aan het springen te krijgen. 2NFRO VOOROORDEEL: Waarschijnlijk de meest bekende band van de avond. Deze hiphop/reggaeband was dit jaar al op Festival Mundial, Paaspop en Emergenza. Daarbij voert 2NFRO een agressieve campagne op MySpace om zoveel mogelijk vrienden te veroveren (nu al 4000). OORDEEL: 2NFRO is een soort reggae-feestband en ze maakten een leuk einde aan de avond. Hun muziek is vrolijk, aanstekelijk en vakkundig gespeeld. De twee frontvrouwen (zangeres en rapster) maken het optreden, de rest van de muzikanten komt een beetje inwisselbaar over. Het was geen spannende show, totaal voorspelbaar zelfs, maar dat is in dit geval juist een pré. 2NFRO weet waar ze goed in zijn en net als bijvoorbeeld Relax kunnen ze de crossover maken naar een poppubliek. Zelfs de norse muziekjournalisten (ondergetekende bijvoorbeeld) zullen een dag later nog wel bepaalde nummers in hun hoofd hebben.