Sommige ‘vaste’ klanten van platenzaak Sounds kijken wat onwennig als ze de geluidsapparatuur bij de deur zien staan. Het ziet er in ieder geval sfeervol uit. Een leren bankstel tegen de muur, setlijstjes op de barkruk en het blikje bier bij de hand. Continu nieuwsgierige blikken van winkelende mensen in de deuropening, maar ook voldoende mensen die binnen sfeer komen proeven. Wat kan het leven toch simpel en mooi zijn. PATRICK DELABIE Dat de lokale fanfare honderd meter verderop net haar jaarlijkse openbare repetitie heeft, deert deze voormalige gitarist van Betty Ford Clinic niet. Delabie gaat er ontspannen tegenaan, veel ervaring met solo spelen heeft hij nog niet. Dit is zijn tweede optreden. Delabie is geen onbekende in de muziekwereld, in het dagelijks leven runt hij Studio 195 in Wernhout. Dat hij een duidelijk punkverleden heeft, is te horen in zijn stijl: rauwe country met een ferme punktik. De snellere songs beklijven iets beter dan de langzame. Dat komt vooral omdat de langzamere nummers wat meer variatie in de stem vragen en een geweldig zanger is Delabie niet. Dat weet hij aardig te camoufleren door niet al te vaak de hoogte in te gaan met zijn stem. Laten we hopen dat het niet bij twee optredens blijft. GERTON GOVERS Gerton is voorman van The Light Brigade, maar vandaag speelt hij solo. Aan het begin van het optreden vraagt hij zich af waar zijn maten zijn. Hun afwezigheid weerhoudt hem echter niet om een spannende set te spelen. Het gitaarspel van Govers is soepel, met een fijne jazzy feel. Hij speelt nummers van zijn eerste cd ‘The Light Album’, die ook zonder zijn bandmakkers makkelijk overeind blijven. Govers weet namelijk hoe een goed liedje in elkaar steekt. Geen gepiel of geneuzel, gewoon sterke gitaarpop met kop een staart. Met zijn ogen dicht en met veel gevoel slingert hij een aantal pareltjes de zaak in met als uitschieter het nummer ‘Second Hand Heart’. STEFAN ’T HOOFT Stefan doet het vanmiddag net als Gerton: ook solo. Dus zonder zijn vaste band Walker Diver. Waar Gerton’s geluid meer naar de gitaarpop neigt, heeft Stefan de mosterd vooral bij de country en bluegrass gehaald. In het tempo waarin schaatser Marianne Timmer mannen verslijt, schrijft ’t Hooft nummers. Geen tijd voor de "oude meuk" vandaag. Alleen nieuwe songs. ‘t Hooft is een sterk gitarist en een prima zanger. Hij brengt de nummers overtuigend en vooral de snellere bluegrass deunen zitten goed in elkaar. Soms waan je je even in het wilde westen, en zou een oerschreeuw op zijn plaats zijn. Maar of ze daar blij mee zijn in het Nashville van het zuiden? Het afsluitende nummer over mannen die beter geen vader kunnen worden, is de apotheose van een boeiende twintig minuten. DANNY VERA Jawel, Sounds heeft ook een echte ster in huis. Deze Zeeuw scoorde een nummer 1 hit in Turkije met het nummer ‘My Confession’. Hij speelt het vanmiddag ook. Ook een aantal echte fans heeft de weg naar Sounds weten te vinden. Leuk om publiek de complete teksten van nummers mee te zien zingen! Vera is een entertainer pur sang, een echte crooner. Of hij nu ingetogen moet zingen of vol moet uithalen: geen probleem. Zijn soepele stem loodst hem overal doorheen. Zijn muziek is een kruising tussen Chris Isaak en zijn grote voorbeeld Roy Orbison. Een lekker en professioneel optreden. Jammer dat er niet meer eigen nummers voorbij komen. Twee covers in zo’n korte set is wat veel van het goede. Maar het publiek smult ervan en gaat na afloop massaal met hem op de foto. TOM WOLKERS Wolkers heeft de ondankbare taak om af te sluiten. Het meeste publiek is inmiddels afgedropen. En dat is jammer, want wat Wolkers brengt is gevoel met een hoofdletter G. Wolkers beheerst de kunst van het weglaten. De nummers worden niet helemaal volgestopt met akkoorden. Nee, op sommige momenten slaat Wolkers zelf maar één toon aan. Hij komt er prima mee weg, iedereen blijft stil en luistert muisstil naar zijn songs die soms een beetje aan Nick Drake doen denken. Als Wolkers de schroom een beetje meer van zich af zou gooien, zou het ook boeiend worden om naar hem te kijken. Alhoewel?, de continue glimlach richting zijn vriendin is een teken van echte liefde. Dat is dan weer mooi om te zien!