Met het Britse Cantaloop hadden de Fun Lovin Criminals (FLC) vanavond in 013 een degelijke support op de juiste plek. Hoekige funkreggae uit Midland met diverse hiphop-uitstapjes. Groot in Zwitserland, hier nauwelijks bekend. Het vijftal bewijst dat tweeakkoordentovenarij en een batterij effectpedalen een sleutel zijn tot een solide drie kwartier ‘not so regular hiphop’ in hun eigen woorden. Een heerlijke opwarmer. De FLC zelf laten zien hoe je een halfuurtje pauze tussen support- en hoofdact creatief oplost. Lullige pauzemuziek? Ammehoela. Neem je eigen dj mee die vervolgens in één lange medley -op stevig volume- de zaal een fonologisch cadeautje geeft. No sleep ‘til Brooklyn! Sweet Home Alabama! Jump Around! Hip Hop Hooray! Nóg meer meeblèren en –dansen zit er vanavond niet meer in. STEVIG Maar per definitie is dat niet verkeerd. Onder de wegzinkende tonen van Johnny Cash’ ‘Folsom Prison Blues’ betreden drie strakke Italiaanse maatpakken het podium. En wegzinken doen we meer vanavond. Relaxen is het devies voor de komende vijf kwartier. De aftrap is stevig met een stuiterend ‘Livin’ In The City’ en wat volgt is een perfecte doorsnede van FLC’s inmiddels zes reguliere albums tellende carrière. Albums waar sinds het debuut ‘Come Find Yourself’ uit 1995 flink wat over te doen is geweest. Het befaamde Pearl Jam virus (‘het-tweede-album-kan-bijna-niet-beter-dan-het-eerste’) speelde de band parten en nadien waren de scherpe kritieken dat elk navolgend album meer van hetzelfde was niet van de lucht. LOOM In 013 niets van dat al. De sfeer van een lome zomeravond, de zompige dreunen van bassist Fast waarmee vrijwel elk nummer doorspekt is en de jazzy opgedreunde teksten van frontman en gitarist Huey doen je als luisteraar alleen nog maar naar meer verlangen. Meer van hetzelfde zelfs. Veel werk van het laatste album ‘Livin’ In The City’ wordt afgewisseld met nog meer bezongen liefde voor thuisbasis New York in ‘King Of New York’, ‘Coney Island Girl’ en het ultieme cruisenummer (en tevens ode aan Barry White) ‘Love Unlimited’. CRIMINEEL Dat alles aan elkaar geregen met de voor de FLC zo gebruikelijke samples uit gangsterfilms. Als we dan een minpuntje moeten noemen: samplen kun je ook overdrijven. Zo worden de belangrijkste gitaarpartijen uit troefkaarten ‘Loco’ en met name ‘Scooby Snacks’ volledig op tape gedraaid. Maar ach, alleen de geoefende luisteraar valt dat op en de helft van de zaal is toch al zo stoned als een aap. Voor de rest wordt de avond door de zelfbenoemde New York City Boys ingevuld op hún manier: strak, relaxed en daardoor welhaast crimineel met een knipoog. En da’s ook wat waard.