Nieuwe Elephant ‘voelt als een uitgesteld dubbelalbum’

Gaan we dit doen? Gaan we dit echt doen? Zijn we niet knettergek? Dat was de vibe toen Elephant zijn debuutalbum opnam. Ja, we gaan zit echt doen, we gaan ons vol op de muziek werpen, ook al is de kans van slagen nog zo klein. Nu dat debuut een succes geworden is - ‘althans, wij vinden van wel’ - pakt de Rotterdamse indieband door, legt frontman Frank Schalkwijk uit. ‘Veel liedjes stammen uit dezelfde tijd als ons debuut, en het artwork spiegelt die van de eerste, met andere accenten. Waar de eerste voelde als een spannende stap, overheerst nu het idee dat het lukt. We zijn een apart stel met zijn vieren. Het tweede album voelt als een uitgesteld dubbelalbum.’

Met ‘een apart stel’ bedoelt Schalkwijk vooral dat ze alle vier introverte jongens zijn, geen van allen geboren als frontman. Ze maakten allemaal eerder muziek, maar altijd in dienst van iemand anders. ‘Met dominante figuren. Mensen zeiden tegen ons dat het naïef is om te denken dat je het zonder kan. Wij zitten allemaal niet op sociale media, we willen ons publiek bereiken met mooie liedjes. Elephant is wat je ziet in de clip van ‘Enemy’: we trekken ons terug in een huisje, maken een wandeling in de natuur, koken wat lekkers en praten met elkaar. ‘Enemy’ gaat over het wegdrukken van het cynisme dat zo vaak overheerst in de muziek, focussen op het positieve.’

‘Enemy’ is de eerste voorbode van het nieuwe album dat Shooting For The Moon gaat heten, en dat pas in september uitkomt. Dat heeft alles te maken met de lange wachttijden voor vinyl, want de plaat is al helemaal af. ‘We hebben in september een show in de grote zaal van Paradiso staan, die we als presentatie beschouwen. Er komt ook een show in Trix, in Antwerpen. Toen we onze eerste plaat uitbrachten hadden we nog nergens in België opgetreden, gaandeweg is er wat interesse gekomen. We hebben nu een Belgische verrassing op het album, die ik nog niet mag onthullen. Ik denk wel dat onze muziek past bij de Vlaamse muziekbeleving.’

Want dat moest Elephant nog uitvinden het afgelopen jaar, wie hun publiek was en waar die mensen zich bevinden. Dat is het lastige van debuteren in een lockdown. ‘We gaan binnenkort voorprogramma’s doen voor Racoon’, vertelt Schalkwijk. ‘We hebben ook supports gedaan voor The Backseat Lovers, een band met hele jonge fans, vaak pubers nog. We hebben nog nooit zoveel vinyl verkocht als bij die shows. Er staan nu hele jonge mensen vooraan bij onze shows, maar ook mensen van zeventig die ons vergelijken met Crosby, Stills & Nash. Je publiek vinden is lastig maar heel leuk.’