Nagasaki Swim krijgt Vera stil met bespiegelende show

Bron: 'Ruim een jaar geleden, net voordat alle zalen sloten, stond in deze zaal Alex G, een artiest uit de Philadelphia indiescene. En hoe toevallig! Jasper Boogaard alias Nagasaki Swim leerde de ins en outs van muziekproductie in Head Room studio, waar diezelfde Alex G en Hop Along haar platen opnemen. Qua sound zit hij in dezelfde hoek, al neigt het op de schitterende debuutplaat 'The Mirror' soms naar ambient, vooral door de synthesizers die soms boven de gitaren uit steken. In Vera neemt de Rotterdammer geen pianist mee, noch een violist.

Waar die twee instrumenten voor een bepaalde dynamiek zorgen op de plaat, kiest de singersongwriter er vandaag voor dat meer in het gitaarspel te zoeken met de band, bestaande uit een bassist, gitarist en een drummer. Halverwege de show komt daar ineens een hoop pit in, en dán komen de nummers vooral mooi uit de verf. Boogaard trekt het publiek moeiteloos mee zijn verhaal in wanneer hij met breekbare stem 'Death is always on my mind' zingt. In het publiek, waar vandaag een hoop meer stoeltjes worden aangeschoven dan bij de show gisteren, beginnen mensen mee te bewegen met de weemoedige liedjes.

Want in de show schijnt door waar de Rotterdammer het afgelopen jaar mee worstelde: de lockdown. ‘Het was januari en het was koud en kut. Ik was niet blij en ik kon niet slapen. Dit nummer heet ‘Sleep’’. Ondertussen zit de singersongwriter er alleen, en speelt hij op zijn akoestische gitaar een schitterend nummer waarop zijn broze stem tot bloei komt. In de zaal kan je een speld horen vallen, zó stil. En dan komen de bandleden weer op, en luidt Boogaard het volgende nummer in, 'The Bean'. Want, wie was die jongen eigenlijk die hij aankeek in de spiegel? ‘In Chicago is er een boon van chroom, daar kan je jezelf in zien. Ik zag mijzelf en vond me toen heel lelijk.’ Er valt even een stilte. ‘Tja, dat heb je soms.’

Natuurlijk ontbreekt het wondermooie ‘The Water’ niet als afsluiter, die ook zonder viool intrigerend klinkt. En als toegift zingt de singersongwriter nog een akoestisch liedje die hij de afgelopen week heeft geschreven. En dan gaan de lichten aan en begint de dj dansmuziek te draaien. De voetjes gaan van de vloer, en mensen halen nog wat biertjes bij de bar. De uitgaanskleding die sommige mensen aan hebben, verraden al dat dit pas het begin van hun avond is. Het Groninger nachtleven komt vannacht tot leven, maar Boogaard trapt de avond eerst nog even af met een fraaie bespiegelende show.'