LS.GATEKEEPER brengt debuut EP uit

In een overvol weekend in Rotterdam met Festival Downtown en Baroeg Open Air weet ook Roodkapje op de vrijdagavond haar publiek te trekken.

PL3TH0RA
Tussen de rook in Roodkapje is alleen haar silhouet te zien, maar dat is genoeg. Het gaat om wat ze op de draaitafel legt en dat is retegoed. PL3THORA zet haar samples met een scala van raggatek en jungle in de tiende versnelling. De drums en breakbeats hou je onmogelijk bij. Je moet je dus laten meevoeren, en dat doen de vroege aanwezigen zeker. Ze eindigt haar set met een hardcore explosie om vervolgens elegant en uiterst kalm van de stage te stappen en iedereen achter te laten met de puurste adrenaline.

Mye_Taai
Mye_Taai zingt in plaats van Inner Basement over een filthy basement. Punk gevoel overgoten met elektronica, hele vlugge vingers aan de knoppen, en een zanger die bij elke zin iets nieuws uit zijn vocale arsenaal tovert en tussendoor haast gebarentaal lijkt te kunnen spreken met de handbewegingen die hij maakt. Tussen het elektronische geweld door wordt er gegrapt met het publiek. Iets in de trant van: ‘Een hoop nieuwe liedjes, maar alles is nieuw want niemand kent ons hier’. We zouden Mye_Taai eigenlijk te kort doen door ze in een genre te plaatsen, in ieder geval niet zonder dat het eer afdoet aan de show die deze mannen neerzetten. Zoek ze dus vooral op en beslist u zelf maar.

LS.GATEKEEPER
LS.Gatekeeper heeft behalve een vette bandnaam met een Schotse frontman met de nog vettere naam Lui Surreal.  De band neemt een extra lange aanloop want zanger Luis moet nog tussen alle rook het podium op zien te klimmen, maar niet voordat hij nog even omhelst wordt door een fan die helemaal vanuit Hamburg naar Rotterdam is afgereisd. Ondanks dat de band dus een Schots randje heeft staan ze niet rustig te Trainspotten maar veranderen de muzikanten, elk nummer meer, in een heuse sneltrein waarbij je wel in móét stappen om vervolgens met een hoog punk-gehalte door de geluidsbarrière heen te denderen.
Plots stapt Luis het podium af om de drummer emotioneel de show uit te laten schreeuwen. Het publiek mosht klein maar uiterst effectief en gebruikt het podium om in de pit te springen. Voorzover wij weten heeft iedereen zijn enkels nog.
Natuurlijk ontstaat er zoals vaak bij Roodkapje na afloop buiten een gemoedelijke sfeer en wordt er uitvoerig nagepraat. Een mooi contrast met de chaos die er binnen woelde. De avond was knus, kneiterhard en geslaagd. Een mooie toevoeging aan wat toch al een geslaagd muzikaal weekend zou worden in Rotterdam!