Voor mij is het optreden van The Prodigy op Metropolis in 1994 het meest memorabel. Die middag in het Zuiderpark werd ik pas echt verliefd op de muziek en wat het met mensen kan doen. Ik heb ook de grond nooit meer zo hard voelen schudden als toen tijdens het optreden van The Prodigy. Uiteraard zijn er daarna nog vele legendarische optredens in onze regio geweest. Ik denk aan Morrisey en Elbow in WATT, en aan Patrick Watson, met een glas whiskey in de hand, zingend op de bar in Rotown.

 

 

Na het omvallen van zoveel podia - ik ga het lijstje maar niet vermelden, maar het zijn er veel - lijkt het tijd voor een podium a la WATT. Ik weet zeker dat dit in Rotterdam succelvol kan zijn, mits de constructie maar helder is en de gemeente de eerste jaren pal achter het podium gaat staan. Er zijn genoeg welwillende en zeer bekwame professionals die deze uitdaging aan willen gaan en een succesvol podium kunnen neerzetten. Mijn handen jeuken!

 

 

Ik kom heel graag in het Vroesenpark. Dit park zit ’s zomers vol met mensen die genieten van het weer, de barbeque en een wijntje of biertje. Daarnaast is het ook nog eens een zeer divers publiek, heerlijk om te zien hoe goed dat samen gaat. Dat zie je ook terug bij Duizel in het Park. Het park is de perfecte locatie voor dit festival. Gelukkig kijken er velen met mij uit naar het komend weekend, want het festival, dat trouwens haar eerste lustrum viert, begint ook nog eens voor het eerst in haar geschiedenis op vrijdag. Je kunt je nog opgeven voor het Duizelmaal en daarnaast zal er natuurlijk al het een en ander aan programma plaatsvinden. Muzikaal hebben we deze eerste avond Kim Janssen te gast. We kunnen niet wachten! De weersvooruitzichten zien er goed uit en ik hoop veel mensen te zien. Laat je verrassen! Kom Duizelen!

 

Welk liedje had je graag zelf geschreven en waarom?

 

Door Hollandse Kost ben ik zeer gefocust op de Nederlandstalige muziek en ik moet zeggen dat ik ‘Club Insomnia’ van Spinvis echt een geniaal geschreven nummer vind.

 

“Als het goed is moet ik ergens op de gastenlijst staan dan

wat is dit voor taal en waar komen ze vandaan?
het is negen uur
het is heet als de hel
de band is wel goed en het bier is wel koud
en ik wil ook wel klappen maar ik weet niet hoe het moet
want dat gaat best wel lastig 
met een glas in je hand
gaat alles over de rand

wat zei je daarnet ook weer? 
ik heb je niet gehoord
ik had oogcontact van het eenzaamste soort”

 

Prachtig! Zo treffend en zonder poespas.

Ik ben soms wel jaloers op zulke tekstschrijvers, hulde!

 

 

Ja, dat is nou een erg lastige vraag. De laatste jaren zijn er zoveel goede bands in Rottedam en omstreken opgedoken. Eén band kiezen lukt niet! Ik word heel blij van Half Way Station, Rats on Rafts en Goslink. Rats on Rafts en Half Way Station spelen beiden vol overgave en gevoel hun muziek en bewandelen daar, zonder in te gaan op invloeden van buiten, hun eigen weg. Ze volgen hun hart, niet de trend. Daar houd ik van. Goslink is zo divers. Hij bouwt zijn eigen instrumenten, schrijft zijn liedjes, schildert en illustreert boeken, met recht een kunstenaar.

 

 

Voordat ik zelf albums van mijn zakgeld ging kopen draaide ik de spaarzame lp’s van mijn ouders. Eigenlijk lag Elvis 99% van de tijd op de platenspeler. Mijn eerste eigen plaat was Hunting High and Low van A-ha. Vooral ook doordat ik de tekenfilmclip van Take On Me fantastisch vond. Ik kan niet zeggen dat het me verder veel inspiratie gaf.

Dat kwam veel later, toen ik in 1997 de Tindersticks ontdekte. Toen wist ik niet wat ik hoorde, ik luisterde namelijk eigenlijk alleen maar naar de Top 40 en ik keek naar Toppop. Toen ik eenmaal de Tindersticks ontdekt had was ik niet meer weg te slaan uit Plato Den Haag (waar ik in die tijd woonde). 

 

 

Dat vind ik Rotown. Rotown is nu al ruim 25 jaar een begrip in Rotterdam. Zeker na de afgelopen jaren, waarin we de meeste van de Rotterdamse podia bij bosjes zagen wegvallen, is het van groot belang dat Rotown er is en het goede voorbeeld blijft geven. Rotown is namelijk het bewijs dat een podium in Rotterdam wel kan. Voor Rotown zou het trouwens ook goed zijn als er weer een middelgroot podium voor zo’n duizend a vijftienhonderd bezoekers in de stad komt. Dan is er voor acts ook nog een leven in Rotterdam na Rotown.

 

 

Moeilijke vraag, er zijn zoveel initiatieven en zoveel mensen die met veel liefde en hart voor de stad evenementen organiseren dat het moeilijk is er daar één uit te pikken.

Laat ik anders de hoop uitspreken dat de gemeente, bedrijven en de Rotterdamse burgers dit soort culturele initiatieven blijven ondersteunen, het is namelijk niet makkelijk en vereist veel doorzettingsvermogen!

 

 

Uiteraard draait alles op dit moment om Duizel in het Park, dat van 9 t/m 11 augustus plaatsvindt in het Vroesenpark. We hebben met het team heel hard gewerkt aan een mooi en zeer gevarieerd programma. Op een aantal plekken in het park zullen schrijvers voordragen en muzikanten kleine intieme optredens geven. We hebben bijvoorbeeld The Black Atlantic, maar dan solo. Clean Pete uit Maastricht. Op het hoofdpodium gaan later op de dag een aantal bands spelen. We hebben daar onder andere Wolves Dressed in Sheep, Spilt Milk en Wooden Saints (met tien man op het podium!). Uiteraard zijn er ook een aantal lokale acts op Duizel in het Park te vinden. Mark Lotterman, Herrek, Scarlet Mae en Zinkzand zijn ook van de partij.

Ondertussen ben ik ook druk met het muziekprogramma voor de tweede editie van Discovery Festival Rotterdam. Dit is een wetenschaps-, kunst- en muziekfestival dat plaatsvindt op een fantastische plek: Het vorig jaar geopende Onderwijscentrum van het Erasmus MC. Een prachtige ruimte waar we de bezoekers van alles zullen voorschotelen. Daarnaast ben ik druk met de voorbereidingen voor Hollandse Kost dat zoals het er nu naar uitziet in mei 2014 weer plaats zal vinden. Het zal de derde editie zijn van dit alternatief Nederlandstalige Festival, dat ik de eerste twee keer met heel veel plezier heb georganiseerd.

 

Welke droom moet nog uitkomen?

Dromen te over, maar het organiseren van een twee- of driedaags buitenfestival in (de buurt van) Rotterdam staat heel hoog op dat dromenlijstje. Die droom zal nog wel even blijven staan, want het realiseren van zo’n project heeft nogal wat voeten in de aarde.

Maar wie niet droomt, leeft niet! De eerstvolgende droom draait om komend weekend. Ik droom van prachtig weer en een topeditie van Duizel in het Park!