Op deze avond in maart, waarop er eigenlijk voor het eerst ‘s avonds ineens weer mensen op het terras zitten, speelt You Love Her Coz She’s Dead in Rotown. In thuisland Engeland is deze band rete populair, maar Rotown loopt met moeite iets meer dan halfvol.
Never mind, het Londense duo, afkomstig uit Casiokid en het electro-trio I Haunt Wizards, heeft er zin in. Het optreden begint wanneer Jay 'Rocky' Dead, een hippe jongen met skinny jeans en hoofdbandje, al joggend achter zijn synthesizer en macbook plaatsneemt, waarna een lieflijk hoogblond meisje, alias Elle Dead, zich al dansend bij hem voegt en de microfoon grijpt.
You Love Het Coz She’s Dead is al vaker vergeleken met het eveneens Britse Crystal Castles en het Franse Kap Bambino. En inderdaad, wie houdt van de electro-indie slash -punk van bovengenoemden, wordt zeker ook heel blij van deze muziek met enorme beats, eerder genoemde synthesizers. Dit alles op meer dan behoorlijk volume. Dat volume lijkt overigens per nummer toe te nemen, wat erg lekker kan zijn – mits je beschikt over een goed paar oordoppen.
Deze muziek is heel dansbaar. De drang om vervolgens ook écht te gaan dansen, verschilt echter per nummer. Het publiek lijkt er dan ook nog niet uit te zijn of ze nu massaal moet dansen of stilstaan. De helft kiest voor optie één, hoewel niet non-stop, maar voor het grootste deel blijft het bij een collectief hoofdknikken. Over het enthousiasme van ditzelfde publiek valt daarentegen nauwelijks te twijfelen, gezien het applaus na ieder nummer.
Op de één of andere manier komt niet alles even sterk over. Anders dan de bandnaam en de songtitels doen vermoeden, krijg je het vermoeden dat dit duo helemaal niet zo angry, gevaarlijk en fuck the world-like is. Op het shirt van zangeres Elle Dead mag dan wel staan: ‘Hell was full so I came back’, maar gek genoeg valt dat gewoon heel erg lastig te geloven. De – geschreeuwde – teksten zijn vaak nogal moeilijk dan wel niet te verstaan. Wanneer het langzamer moet en af en toe de hoogte in, blijkt Elle niet de grootste zangeres, maar alleen een heel grote zeurpiet zal zich daar druk om maken. Kortom; het ligt er dikker bovenop dan dat het wordt uitgestraald. Het is een beetje vlak en, om even terug te komen op een Crystal Castles, het lijkt niet zo heel erg origineel.
En dan, plotseling, krap een klein uur later is het duo van het podium verdwenen. Even wordt gedacht aan pauze, omdat niet helemaal verstaan kon worden wat er in de microfoon werd gezegd. Maar nee, You Love Her Coz She’s Dead is echt klaar.
Wat wellicht een perfecte start voor een donderdagse dansavond had kunnen zijn, wordt dat zodoende niet direct. Dit voelt als een ‘anti- climax’, maar misschien snappen we er gewoon helemaal niets van. Want oké, niet alle voetjes gingen van de vloer maar misschien was het gewoon nog veel te vroeg. En al helemaal niet vol genoeg en duurde het al met al iets te kort om die Rotterdammers echt goed los te krijgen.
Daarom krijgt You Love Her Coz She’s Dead van mij graag een tweede kans, wellicht op een festival komende zomer. Wie weet komt dan wel de drang om wild aan het dansen te gaan. Gewoon omdat de muziek er toch wel erg om vraagt.