Een dagje vrij!
Een dagje vrij met That Band From Holland betekent over het algemeen het volgende; Bart begint met een halve liter witbier waarna we de stad ingaan en Michiel nieuwe schoenen koopt. we zien een gevecht in een supermarkt, we ontmoeten een straatartiest met een Hang drum en we lopen een muziekwinkel in en uit. We eten wat en gaan terug naar de camping waar er tot laat slap wordt gepraat en video’s gekeken worden. Dan gaan de gordijnen dicht en wachten we weer tot het licht wordt.
Toen we in de ochtend weer wakker werden was de camping vol met eenden. na een stevig ontbijt zijn we richting Wolverhampton gereden waar wij ’s avonds in “The Varsity” moesten spelen tijdens een “1 pound beer night”. Het beloofde druk te worden en dat hebben we geweten..
We stonden als voorprogramma van een band die een soundcheck nodig had van 3 uur.. De zanger vertelde de geluidsman van henzelf ongeveer 2 uur lang dat “It’s getting bettaaaahhrrr..” met een zangstem a la Kane, die wij allemaal vlekkeloos konden immiteren..
Onze geluidsman ( die van de Varsity zelf was) vond het wel genoeg en vroeg ze liefdevol, toch met klem of wij nu eens konden beginnen.. Na onze soundcheck, die een stuk korter duurde, terwijl ons geluid een stuk beter was, was de zaal behoorlijk gevuld met mensen. De “one pound” theorie wierp zijn vruchten af.
Aangezien het onze laatste show was liet iedereen zich van zijn beste kant zien. Michiel deed zijn best om snaren te breken, Bart blies zowat zijn longen door de trompet heen terwijl hij doodziek was en Marcel liet zijn bas alle hoeken van het podium zien.
Na de show kwam Eric erachter dat hij zichzelf voor zijn gezicht had geslagen met de hals van zijn gitaar en hebben we alle verkochte cd’s kunnen signeren.
Na de show hebben wij onze spullen opgeruimd en zijn wij in de nacht richting Brighton..
In de ochtend werden we wakker met de kalme zeebries van Brighton.. . Een dagje rust gehouden, gelaveerd aan de boulevard, en half kansloos toch nog een gig gezocht. De laatste dag kwam in zicht, dus na 3 tevergeefse pogingen zijn wij zonder gig biertjes wezen drinken. Wel kregen we van onze Held Damian te horen over de telefoon dat we terug mogen komen in het weekend van 3,4,5 Juli om te spelen op zijn festival Swanfest!!!! TE TOF VOOR WOORDEN!
De dag erna zijn wij om 1300 uur op de boot gegaan zonder extra kosten (indien je vragen hebt over hoe je dit doet: spreek Frank aan) en zelfs de douane beambten wilden ons niet ondervragen. We hebben het geprobeerd: De foto van Michiel was volgens de beambten mooier dan die van de rest, en Frank moest zich de volgende keer maar scheren.
Om 12 uur ’s nachts doemde de rook van Rotterdam weer op. We zijn na een bak shows, 3643 kilometer, 4 kratten wit en 4 kratten normaal bier van de Aldi en vergelijkingen met Mogwai, Modest Mouse en Pavement weer thuis.
We gaan de volgende tour maar eens plannen, want het weer is hier ook niet om voor thuis te blijven he...
Owja! Donderdag 14 mei (da’s dus bijna!!) kan je beoordelen of ons samenspel is verbeterd! We hebben onze Nederlandse CD release party in “De Unie” op de Mauritsweg naast de Bootleg.
Je hoeft maar 6 schamele euro’s (5 schamele ponden (2.5 kilo)) te betalen en dan krijg je er DJ Okkie en een cd bij! Want als Neutral Milk Hotel al voor 9 euro in de winkel ligt.....
En de film komt nog... gewoon te zien op youtube.. Ik beloof plechtig dat we jullie daar nog een keer over mogen stalken...
Tot morgen!
That Band From Holland
Noot redactie: morgen is dus vanavond!