Zijn debuut Maar Ik Dans Niet ging stilletjes aan de meesten voorbij, maar met de opvolger Keeping The Aspidistra Flying in mei 2007 wist Fuck the Writer wel de aandacht op te eisen. Fuck the Writer was toentertijd nog de one man band van Emil van Steenwijk uit Rotterdam, een liedjesschrijver in de traditie van Elliot Smith en Iron & Wine (en soms een beetje Beck) die thuis op geheel eigen wijze de nummers in elkaar knutselt. Voor optredens besloot hij een band om zich heen te verzamelen.

Langzaam raakte Van Steenwijk zo vertrouwd met zijn band, dat het idee ontstond een volgende album met hen op te nemen. Het gevolg is wel dat die nieuwe plaat alweer een tijdje op zich laat wachten. Van Steenwijk: "Keeping The Aspidistra Flying is een echte thuisplaat, het bleek moeilijk te zijn de nummers goed live te spelen. Ik vond dat dat met een volgende plaat anders moest, dus ben ik met de band de studio ingegaan. We hebben geprobeerd de nummers zoveel mogelijk direct vast te laten leggen. Dat is gelukt. Muziek maken werd weer echt spelen."

Maar dat koste dus wel meer tijd en geduld dan verwacht. De plaat is nu af, weet Van Steenwijk te melden. "De mastering is net afgerond. Nu kan het snel gaan, de cd gaat zo snel mogelijk naar de drukker en dan ga ik met Subroutine in gesprek over de details." Na enkele wisselingen is de bandsamenstelling met Gerben Butter, Geb de Jong, Jorn van Dijk en Bart Hoevenaars al lange tijd ongewijzigd. Maar ondanks vier nieuwe mensen, blijft de naam op de hoes Fuck the Writer. "De band hoort er nu ook bij, maar het is toch mijn muziek."