The New Earth Group, bestaande uit Peter Paul Choca van Kessel, Vincent van Duin en Jeroen Rozendaal uit “De Vogels”, Menno “Mono” Bouma en Robin Schaeverbeke traden afgelopen zondag op, vlak naast het Metropolis festival dat nog gaande was. Apparatuur in een bus, boxen ernaast, artiesten ervoor en het publiek op de trap. Wat begon met een handjevol mensen eindigde in een kleine 100 man na bijna een uur te hebben gestaan. Veel voorbijgangers richting huis dachten waarschijnlijk “Nog een band? Deze staat toch niet op het programma?”, maar bleven over het algemeen veel hangen om te zien waar het allemaal om ging. Met leden uit bekende Rotterdamse (ex)bands zat dit optreden wel goed. Zelf omschrijft TNEG zich als experimenteel en avant garde en dit klopt ook aardig. Vul het aan met psychedelica, een beetje rock, strak gespeeld en je hebt zeker waar voor je geld. Voor de meeste mensen zal het geklonken hebben als jazz, maar dat neemt niet weg dat deze artiesten duidelijk weten hoe ze een instrument moeten spelen. Dit is ook niet verassend, gezien de instrumenten die deze band gebruikt: Choca op saxofoon, electrische gitaar en vibraphone, Jeroen op Fender Rhodes, Nordlead en orgel, Menno op bass, Vincent op electrische gitaar en dan nog Robin achter het drumstel. Opvallend was hoe ze elk stuk aan elkaar speelden, er was bijna geen ruimte te vinden tussen de nummers. Het was een geheel en dat deed het optreden goed. Menno deed zijn ding tussen de nummers en vaak Robin, ook nog rustig door. Dit zorgde voor mooie overgangen tussen de nummers, gepland of niet en daar waar de muziek lang genoeg stopte, nam het publiek de kans om de mannen goed toe te juichen. Hoe toepasselijk het ook is voor experimentele muziek, maar af en toe zaten er toch wel stukken tussen die soms wat langer door gingen dat gewenst. Heel af en toe hoor, daar niet van. Dit nam niet weg dat het publiek geboeid was, maar het is een risico dat is genomen. Het versnellende tempo wat ook typisch is voor jazz, maakte het langdradige meer dan goed. Een lange opbouw, maar ook een lange climax zorgde ervoor dat dit optreden goed onthouden zal worden. Uiteraard zitten er ook risico’s vast aan het spelen op een parkeerplaats naast een groots festival als Metropolis. 20 minuten in het spel en de security van Metropolis kwam opdagen en verzocht de heren te stoppen. Er was een korte pauze van nog geen vijf minuten, er werd gecommuniceerd met hogere bazen en wat bleek, de heren mochten fijn door blijven spelen. Toch mooi hoe de politie rond minuut 50 kwam opdagen en precies hetzelfde kwam verkondigen. Het was niet duidelijk of het optreden afgelopen was vanwege de politie, maar nog geen tien minuten na de onderbreking was de laatste noot toch echt gespeeld. Het publiek was wel overduidelijk fan van de band. De politie kreeg een gehorig gejuich en gefluit naar zich toe, wat alleen maar liet zien hoe erg de toeschouwers achter TNEG stonden. Met een debuutplaat uitgebracht in januari eerder dit jaar, optredens in Lantaren/Venster, het NAi, het North Sea Jazz festival komend weekend en nu “een beetje” Metropolis, is het wel duidelijk dat deze mannen weten wat ze doen en weten wat ze willen. Dit is een onmiskenbaar goede band en heeft zeker potentie in Rotterdam en daarbuiten (als ze niet al bijna zijn doorgebroken). Een verfrissende band voor de liefhebbers, maar ook goed aan te horen voor degenen die gewoon van goede muziek houden.