Misschien werd een aantal potentiele bezoekers afgeschrikt door het gigantische cruiseschip - ongetwijfeld gevuld met een fiks aantal bejaarden - voor de deur van Club Rotterdam, die hierdoor volledig onzichtbaar was vanaf de noordelijke Maasoever. Of het was het vrij ontstuimige weer, of werd er misschien stiekem toch wat energie (of geld) opgespaard voor de oud en nieuw feestjes? In de club met het (anders) mooiste uitzicht op de skyline van Rotterdam bleef het in ieder geval iets aan de rustige kant op deze minimal avond, maar de pret was er niet minder om. Een ietwat ironisch detail valt op bij binnenkomst in de sfeervolle Cocktailbar; voor de drankjes moet je bij een van de aanpalende bars zijn, in het cafe of de grote zaal, want hier blijft de tap gesloten... De djs draaien er natuurlijk niet minder om; Brent Roosendaal, Aron Friedman en Hilbert In HiFi wisselen hier elkaar even gemakkelijk af als de muziekstijlen. De ene keer wordt er iets funkigs gespeeld, de ander gooit er een disco-achtig plaatje doorheen, al is de betere minimal natuurlijk de bindende factor. Inmiddels ook een vaste Rotterdamse meerwaarde (want hij heeft zijn eigen maandelijkse avond in podium de Exit verdiend; Expectations In Hifi), legt Hilbert net als Rotterdamse collega’s Steven P en Khalil in de grote zaal ernaast hier ook de plaatjes op de draaitafel waarvan je had gewild dat je ze eerder gehoord had. De heren van Buddha Unit zijn al wat bekender door hun Je Weet Toch feestjes, en laten zien wat ze waard zijn in een mooi ingerichte grote zaal. Met vermoedelijk een verwijzing naar de oorspronkelijke betekenis van FUBAR hangt er een soort omgekeerde parachute in een hoek, en op een groot scherm worden allerhande visuals geprojecteerd. Uit de speakers klinken diepe beats en soms trippy elementen, die een aangenaam warme en dansbare sfeer creeren. Als rond één uur headliner S-Max de draaitafels overneemt, zullen er weinigen zijn die weten wat ze kunnen verwachten. De man uit Duitsland – met o.a. releases op het bekende Telegraph label – heeft nog niet eerder in Nederland gestaan. Helaas blijkt hij de sfeer van zijn voorgangers niet op te kunnen pikken; lijkt hij in het begin van zijn set wat richting te zoeken, later vervalt hij in een te droge en harde sound, die menig bezoeker richting de kleine zaal trekt. Daar wordt gelukkig gedraaid zoals het hoort, waardoor zelfs wanneer de grote zaal vroegtijdig wordt gesloten omdat deze leeggelopen is, het publiek genoeg aan smakelijks voor de voetjes krijgt geworpen om tot in de kleine uurtjes door te gaan. En als de voetjes te moe zijn, kan men altijd nog de handen bezig houden met een leveltje Tetris op het geprojecteerde scherm…