Je moet op zijn minst een ernstige visuele beperking hebben om de aankondigingen van het eerste Rotterdam Electronic Music Festival in de stad te hebben gemist. Voor de liefhebber - of de gewone clubganger – was er dus geen excuus om niet bij de opening op donderdagavond aanwezig te zijn. Als het verloop van de nacht in Off_Corso representatief is voor de overige tien locaties, heeft onze stad haar reputatie als festivallocatie eer aangedaan (of gevestigd). Het wow-effect. Daar draait het om, als je dit festival op de kaart wil zetten. Niet dat je wonderen moet verwachten. Bij een eerste keer zullen kinderziektes er vast bij horen. Als bezoekers voorheen weggingen met de vraag “Is dit Rotterdam?”, is het wel de bedoeling dat ze de volgende keer terugkomen met de kennis “Dit IS Rotterdam”. Voor de Cocoon-avond in Off_Corso heeft de R.E.M.F.-organisatie duidelijk niet op één paard gewed. Een brede line-up is hier gecombineerd met een mogelijk nog groter leger aan visual artists. Een gigantisch batterij aan laptops en monitoren staan boven de ingang van de grote zaal opgesteld, zodat er een spervuur aan beelden en lichten op de nietsvermoedende bezoeker worden afgestuurd. Drie vj-teams, bestaande uit Reach Visuals, Eyesupply en Nog Harder, hebben de beschikking over onder andere een drietal grote schermen op het podium. Ze zorgen de hele nacht en ochtend voor de ene keer grappige, de andere keer interessante en vindingrijke ‘eye-candies’. Maar de muziek is waar de bezoeker in eerste instantie voor komt. En ook die begint al niet verkeerd. Voor een volle zaal staan Alden Tyrell en Dexter zij aan zij achter hun hardware. Ze trakteren het publiek op energieke, up-tempo electro, die de dansvloerbetreders goed in beweging krijgt. De lounge heeft het gedurende de avond wat moeilijk tegenover zulke grotere namen, en wordt later op de avond ook gesloten. Aan de muziek van het gelegenheidsduo komt abrupt een eind. Nog voordat het publiek uitgeklapt is komt het Duitse duo Extrawelt al in actie. Ook zij presenteren een live-set, zij het met een behoorlijk steviger georiënteerde sound, waarvan de kicks goed aankomen in de hartstreek. Na de beide live optredens wordt het rond twee uur tijd voor de headliner van de avond. Ricardo Villalobos doet het zonder de hardware, en het vinyl wat hij na de aankondiging van organisator Joachim neerlegt zorgt in vergelijking met het meer electro-georienteerde Extrawelt voor een merkbare sprong richting de wat drogere techno. Het publiek blijft echter in beweging, al wordt gedurende de set wel duidelijk dat het helaas toch echt nog geen weekend is voor een beperkt aantal huiswaartds kerende mensen. De set van de Chileen krijgt na ongeveer een uurtje flink stampen een funk twist. en Hiermee levert Ricardo Villalobos genoeg stof tot dansen voor een nog altijd goed gevulde zaal. Ook collega dj’s laten zich gedurende de avond af en toe in de zaal zien. Onder andere Joris Voorn, Jeroen Verheij en Benny Rodrigues komen een kijkje nemen om alvast van de sfeer te proeven. Even na vieren wordt het tijd voor een oudgediende uit de Rotterdamse techno-wereld. Michel de Hey mag de openingsavond afsluiten. Leverde Villalobos nog een stevige volkorenboterham, De Hey legt meteen een dikke plak zwaar roggebrood op zijn draaitafel, en haalt deze er de rest van de avond niet vanaf. De beats zijn meedogenloos, en voeren terug naar vroegere tijden in de Basement van Nighttown. Een aantal Rotterdammers zal hier zeker op hebben gewacht, maar het wordt langzaam aan zichtbaar rustiger op de dansvloer en in de zaal. Als de klok richting zes uur begint te tikken, wordt het voor de meeste tijd zich op te maken voor een volgende dag vol R.E.M.F.-geweld. Een goede start is met deze sfeervolle avond in ieder geval gemaakt.