Nadat het Rotterdamse experimentele centrum voor beeld en geluid Worm in 2003 dakloos werd, was de programmeur afhankelijk van de goodwill van andere Rotterdamse podia. Hier en daar organiseerde Worm een eigen avond, maar dat bleek lastiger dan gedacht. Nu is er dan eindelijk weer een eigen stekkie: het monumentale VOC-pand in Delfshaven. Mike van Gaasbeek, verantwoordelijk is voor de publiciteit en marketing: “Worm werd in 2003 het slachtoffer van de herinrichting van de stad Rotterdam. Op eigen initiatief lieten wij een onderzoek uitvoeren naar de huisvestingsproblematiek in de stad. Vervolgens stelde de gemeente een bemiddelaar aan met als resultaat dat wij nu weer onderdak hebben.” Het VOC-pand stond hoog op de verlanglijst van Van Gaasbeek. “Het is een schitterend pand. Maar het is natuurlijk een monument en er mag dus geen spijker in de muur. Daarnaast gaat het om een zogenaamde om/niet verhuur: als de gemeente een goede huurder voor het pand vindt, moeten wij eruit.” Worm betaalt zelf geen huur voor het gebruik van het VOC-gebouw. Dat Worm mogelijk het pand binnen afzienbare tijd weer zal moeten verlaten, ziet Van Gaasbeek niet als probleem. “Wij willen niet in een miljoenenpand zitten zodat je gedwongen bent commerciële activiteiten te organiseren om uit de kosten te komen”. En dus trekt Worm haar eigen plan. Er wordt gewerkt aan een volledig geautomatiseerd kantoor. Van de programmering tot de persberichten en de financiële afhandeling moet alles via de website geregeld kunnen worden. Daarnaast ontwikkelt het centrum een mobiele festivalconstructie die overal kan worden neergezet. Dus ook in de panden die Worm in de toekomst nog zal betrekken. Van Gaasbeek: “Het zal ons nu anderhalve ton kosten om het VOC-pand gebruiksklaar te maken. En als we weg moeten, rijden we Worm gewoon met een vrachtwagen naar buiten. De mobiele festivalconstructie is eigenlijk een oud plan dat nu door 2012-architecten wordt uitgevoerd. Zij werken veel met recycle materiaal.” En dus verzamelt Worm al enige tijd gebruikte bouwmaterialen die overal vandaan komen. Oude systeemplafonds blijken prima isolatie voor de zaalvloer. Daaroverheen kan weer een oude evenementenvloer uit de Ahoy-hal. Van bouwstijgers wordt een systeem gebouwd waar gas, water, licht en de afvoer op aangesloten zijn. Het podium is ook op dit systeem aangesloten. Oude auto’s en hijskranen moeten dienst gaan doen als toilet. Van Gaasbeek: “Maar een mooie hijskraan zoeken we nog.” Gedurende de afgelopen twee jaar die Worm dakloos doorbracht, was het centrum afhankelijk van de goodwill van andere Rotterdamse podia. Van Gaasbeek: “Maar we bleven constant met onze geluidsinstallatie van hot naar her zeulen. Het publiek kon ons moeilijk vinden en dus verdiende je de kosten maar moeilijk terug.” De nieuwe locatie moet Worm weer op de kaart zetten. Van Gaasbeek: “We hopen vanaf april weer open te zijn. We beginnen dan met een verticale programmering: iedere maandag documentaires en cultfilms, iedere woensdag ruimte voor experiment, verder zijn er elektronische clubavonden en bijzondere concertreeksen op de zondagmiddag. Daarnaast zal de Wormwinkel weer open gaan en krijgen we ook weer een filmwerkplaats, waar mensen hun super 8- en 16 mm-filmpjes kunnen monteren. Voor Van Gaasbeek is het een dag met een dubbel gevoel. “We hebben niet alleen het nieuwe huurcontract getekend, het is vandaag ook mijn laatste dag bij Worm.” Hij zal zich voltijds storten op het opzetten van de Rotterdam Weekly, een grootstedelijke krant in de traditie van The Village Voice. Van Gaasbeek: “Alle bestaande kranten schrijven alleen maar over Amsterdam.”