Bands slaan plank volledig mis in Dordtse Popcentrale

Freddie M. zal zich - mits niet gecremeerd - omdraaien in zijn graf

Tekst: Vanessa van Ewijk Fotos: Gertjan van Zon, ,

Queen, een band met vele historische hits, heeft geen introductie nodig. Immers iedereen kent Queen en de band heeft dan ook ruimschoots hun sporen in de muziek nagelaten. Reden genoeg om voor de kiezers van de Popcentrale Tribute Night dit jaar voor deze legendarische band te kiezen. Ingrediënten genoeg voor een geslaagde avond, maar helaas liep het anders...

Freddie M. zal zich - mits niet gecremeerd - omdraaien in zijn graf

Queen, een band met vele historische hits, heeft geen introductie nodig. Immers iedereen kent Queen en de band heeft dan ook ruimschoots hun sporen in de muziek nagelaten. Reden genoeg om voor de kiezers van de Popcentrale Tribute Night dit jaar voor deze legendarische band te kiezen. Ingrediënten genoeg voor een geslaagde avond, maar helaas liep het anders... Het concept is leuk: men plaatst één maal per jaar een poll op de site. Zet daarin meerdere goede bands/acts en laat het publiek een favoriet kiezen. Plaatst vervolgens een advertentie gericht aan regiobands om op hun eigen wijze een tribute te brengen aan die band of act. Na eerdere edities van Abba en Nirvana, was het vanavond de beurt om de band Queen in het zonnetje te zetten. De eerste band op het podium is de band Princes of the Universe. Hoe ironisch is het als je band wijst naar een nummer van Queen en je zelf van muziek geen kaas hebt gegeten. "Here we are, Born to be kings, We're the princes of the universe". Nou, deze band mag zeker geen eretitel dragen. Vol ergernis luister ik hoe de band "I want to break free" en "The invisible Man" vernachelt. Het stemgeluid van de zanger knalt nasaal mijn oorschelp in en ik moet me inhouden niet weg te hollen. De gitarist slaat de snaar regelmatig mis en het geheel toont rommelig en niet af. De enige die er nog enigszins wat van weet te maken is de drummer. Nee, deze band is duidelijk nog niet klaar om zich voor dit soort avonden in te schrijven. Snel de oefenruimte weer in en je pas weer vertonen op de avonden die daarvoor bedoeld zijn, namelijk de Popschool live avonden. Dan betreedt There goes Barry het podium. De zanger met zijn tweekleurige baard staat er ongeïnteresseerd bij met een flesje bier in zijn hand. Hij meldt dat ze slecht zijn voorbereid en ze laten het publiek twee nummers uitkiezen. Op zich knap dat je dan ook die twee nummers kan spelen, als het ergens naar zou klinken. Maar dat doet het dus niet. Ook deze band weet twee nummers van Queen om zeep te helpen. De punkversie van "We will rock you" wordt afgeraffeld en bij "Crazy little thing called love" weet de zanger drie regels tekst uit zijn strot te duwen. De gitarist redt het geheel nog enigszins met een grappige beatbox, maar het is verre van goed te noemen. De gitaarsolo is het enige moment waarin de band mijn aandacht trekt. De band sluit dan ook nog eens af met een toegift die totaal niets met Queen te maken heeft. En zo wordt de ergernis alleen maar groter en groter. Gelukkig laat Malt Marmalade zien dat ze wel aandacht aan de nummers hebben geschonken. "The show must go on" en "I Want it all" worden op een redelijke manier vertoond. Deze band brengt het echter wel het meest toonbaar vanavond. Minpunt is dat de zangeres bij tijd en wijlen het nummer overschreeuwt, maar in combinatie met de tweede stem van de drummer klinkt Malt Marmalade wel goed. Muzikaal redt deze band wat mij betreft wel een beetje de avond, maar feit blijft wel dat als je entree betaalt om vijf bands goede Queen nummers te horen spelen en er tenslotte slechts één over blijft die het redelijk brengt, de teleurstelling onder de Queen liefhebbers groot moet zijn. Mijn hoop is dan ook gevestigd op Frans Huxie, een band waarvan ik weet dat ze het wel kunnen. Frans Huxie begint zoals we van ze gewend zijn, met een flinke dosis humor. De zanger heeft voor de gelegenheid een snor opgeplakt, laat het publiek het ritme van "We will rock you" klappen en zet dan tegendraads "We are the champions" in. Al snel blijkt dat ook Frans Huxie deze avond niet serieus heeft genomen. Natuurlijk zijn de optredens van deze band altijd met een knipoog, maar dit had muzikaal beter gekund. Bij "Bicycle" fietst de zanger door het publiek, Bohemian Rhapsody wordt als een grap neergezet met het woord HIV en "Another one bites the dust" wil maar niet eindigen en laat het irritante fluitje nog lang doorklinken. Uiterst grappig allemaal en dat weerspiegelt dan ook de totale sfeer van de avond. Even gezellig met zijn allen een parodie op Queen neerzetten in plaats van een tribute. Een blik op een nabijstaande Queen fan zegt voldoende. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Na de bands laat Dj DjOJ horen dat een goede parodie wel een tribute kan zijn door de "Weird Al" Yankovic-versie van "Bohemian Rhapsody" te draaien. Ik daag alle goede regiobands uit om het volgend jaar met z'n allen wel goed neer te zetten. En nu maar hopen dat er weer zo'n top band/act uit de poll rolt.