Om vier uur in de middag stond de Nijmeegse band geprogrammeerd in Velvet. Silence Is Sexy speelt moderne new wave die sterk doet denken aan Editors en Interpol en hún voorgangers als Joy Division en The Cure. Compleet met drumstel brachten ze in Velvet vijf nummers ten gehore, staande tussen de cd’s. De intieme setting van een platenwinkel werkt, ook bij deze muziek, in het voordeel van de sfeer “en ook het idee dat je na afloop een cd mag uitzoeken maakt het voor ons als band aanlokkelijk om te doen”, aldus bassist Barry Spooren. ’s Avonds in Bibelot was het aan Silence Is Sexy om de spits af te bijten, en dat ging ze erg goed af. De muziek steekt erg goed in elkaar en dankzij de kwaliteiten van de bandleden en ook de vele echo’s die over de gitaarpartijen klinken vergat je soms dat het een band was die speelde. Dat kwam tot uiting toen het publiek aan het einde van een paar liedjes compleet stilviel. Gitarist Pim van de Werken houdt er een curieuze stijl op na. Met een zelfgefabriceerde “op een houten plankje gespijkerde deurmat” bespeelde hij zijn gitaar bij een paar nummers, dít alles wel met een prettig effect. Na afloop van het optreden sprak 3voor12/drechtsteden met de voltallige band bestaande uit Hendrik-Jan de Wolff(vocalen/gitaar), Pim van de Werken (gitaar), Barry Spooren (bas) en Bart Reinders (drums). Na problemen met enkele ‘boze geesten’ bij de Nijmeegse Bigmouth Studios over het uitbrengen van hun debuutalbum ‘Everything You Should Know’ is het album nu eindelijk uit. Hendrik-Jan: “Dit heeft zowel voordelen als nadelen; natuurlijk is het wel veel te laat maar nu we van ons ‘Grote-Prijswinnaars imago’ af zijn moeten we echt weer dingen bewijzen om optredens te krijgen en dat is wat we willen. We willen serieus genomen worden.” Over de bandnaam zeiden de bandleden eensgezind: “Die is sexy! Catchy!” Barry: “Het is eigenlijk een naam van een album van de Einsturzende Neubauten die wij schaamteloos gejat hebben, maar de naam is erg mooi. En sexy.” “En de naam Coldplay was ook al bezet!” aldus Pim. Hendrik-Jan: “Er was net een meisje dat na ons optreden binnen was gekomen en ons shirt kocht bij de merchandise omdat ze de naam zo tof vond.” “Het spelen in een platenzaak hebben we de laatste tijd best een aantal keren gedaan, maar hier was het wel érg gezellig en het ging ook goed. Het is toch een raar idee dat je midden tussen de cd’s staat, je eigen muziek speelt en ondertussen kunt zien dat de Frank Zappa cd’s ‘3 halen=2 betalen’ zijn.” Bart: “En ook al drum je dan met je gezicht richting de muur, het blijft intiem.”