De tiende editie van Wantijpop was een editie die zijn weerga niet kende. De organisatie pakte flink uit, met een aantal grote namen als Delinquent Habits, De Heideroosjes en Krezip. En hoewel het weer toch niet echt als zonnig te omschrijven was, was het bijzonder druk in het Dordtse Wantijpark. Voornamelijk bij het hoofdpodium was er altijd een fikse hoeveelheid bezoekers. Hier was het muzikaal gezien dan ook zeer goed toeven. Openingsact van dit jaar was de metalband Textures, die met hun brute en af en toe wat symfonische metal het publiek dat al aanwezig was wakker trachtte te schudden. En ondanks het weer, dat toch niet direct mooi te noemen was, was er al aardig wat publiek aanwezig. Voor de echte metalliefhebbers was Textures precies wat nodig was op de vroege zaterdagmiddag, wat voor velen toch een relatief pittig tijdstip is voor een dergelijke muur van metal. Voor Delinquent Habits was hiphopminnend Dordrecht al vroeg aanwezig op het festivalterrein in het Wantijpark. Hun geboekte succes in de jaren negentig houdt deze band blijkbaar nog steeds op de been. De latino- en soulklanken, aangevuld met doorsnee hiphopbeats en relaxte raps, wist een groot aantal mensen vooraan het podium te krijgen, maar het echte feest bleef uit, niet zo gek overigens om drie uur 's middags. Dit zag eruit als een tussendoortje voor Delinquent Habits, maar eigenlijk hoort een band met die cult-status ook meer thuis in een hiphopclub dan op een gratis zomerfestival. Toch mag gezegd worden dat ze hun reputatie waar hebben gemaakt; de jaren negentig zijn ook weer niet zó lang geleden. Dordtenaar Edwin Pennock was vorig jaar zelf nog met een neef aanwezig op Wantijpop en vermeldde hem tussen neus en lippen door dat het mooi zou zijn als hij zelf het jaar daarop zou kunnen spelen. En zo geschiede het, en wel meteen op het hoofdpodium. Edwin brengt singer/songwriter liedjes in een soul- en funksausje. Edwin heeft dit jaar ook flink wat podiumervaring op kunnen doen door zanger Boris op diverse podia in Nederland te supporten. Edwin weet, vergezeld door een zeer goede begeleidingsband waarbij vooral toetsenist Jordi uitblinkt, een redelijke show neer te zetten. Muzikaal gezien is er weinig mis met de set, maar spontane dingen gebeuren er nauwelijks. Eén van de weinige spontane dingen die gebeuren is het doorbreken van de zon, wat we volgens Edwin te danken hebben aan onze grote vriend die daarboven zit. Veel nummers van het debuutalbum Passion worden gespeeld, maar weten het publiek nauwelijks te boeien. Het publiek blijft zitten en kletst vrolijk door, en sommige mensen lopen zelfs weg. En dat verdient deze act nou eigenlijk ook weer niet, want de live band overtuigt wel en staat strak te spelen. Edwin geeft aan dat dit het laatste optreden van hun promotour is, en dat hij deze zomer hard gaat werken aan nieuw materiaal. Eén tip: Graag wat meer diepgang in de teksten! Het optreden van het uit Katwijk afkomstige garagerock 'n' rollbandje The Dead Rudolfs begon nogal rommelig. Er ging van alles fout en de band werd opnieuw aangekondigd. Maar dit werd allemaal snel vergeten door het openingsnummer van de show. Ze begonnen namelijk erg sterk en met veel energie. De band vulde het optreden met veel covers, zoals 'I'm the walrus' van The Beatles. De nummers waren erg variërend, wat vooral kwam door de uiteenlopende ritmes van de drums. Een nadeel was dat je niet goed het verschil tussen de covers en hun eigen nummers hoorde. De band was niet erg bijzonder, maar wel sterk en sympathiek. Een geschikte band voor festivals als deze. Het publiek reageerde enthousiast en riep na het optreden nog om een toegift. De volgende band behoeft geen introductie. De Heideroosjes zijn geen onbekenden in het festivalcircuit en ook zeker niet op Wantijpop. Al eerder maakten zij het hoofdpodium onveilig en ook deze keer stond de Limburgse formatie garant voor een groot feestje. De band, met zanger Marco Roelofs voorop, zette een strakke set neer vol met festivalkrakers. Het spelplezier was ook één van de factoren wat dit optreden zo goed maakte. Het massaal toegestroomde publiek reageerde hier dan ook vol enthousiasme op en de eerste crowdsurfers hadden zich al gemeld voordat de band hun huidige hit "Lekker Belangrijk" had ingezet. Ook waren de heren niet wars van een politiek statement door een nummer op te dragen aan de G8-top "waar dan toch weer niks mee gedaan wordt". Of die boodschap ook bij het publiek is aangekomen valt nog te betwijfelen, want dat kwam tenslotte voor maar één ding en dat was punk-rock. En dat kregen ze gelukkig in overvloed. Montevideo, de een na laatste band van deze avond, zette een show neer van strakke, dansbare disco muziek. Het Belgische viertal maakte met hun 'blitse dandy rock' het publiek aan het dansen. Met veel energie en speelplezier stond de band op het podium, en het publiek genoot met volle teugen. Zeker de drums waren erg goed te noemen, met een strakheid waar menig andere drummer nog een puntje aan kan zuigen. Eén van de meest bekende bands van Nederland speelde vanavond als afsluiter op Wantijpop. Krezip heeft een nieuwe cd uit, waarvan ze vanavond ook een aantal nummers speelden. De nummers klonken erg goed live, alleen wel jammer dat zangeres Jacqueline de hoge noten soms niet helemaal haalde, maar gezien het feit dat ze bijholteontsteking had was dit ook niet zo raar. Wat dat betreft heeft Jacqueline bijzonder goed gepresteerd. Ook werden er 'gouwe ouwe' nummers gespeeld, zoals 'I Would Stay'. Bij dit nummer zong iedereen mee, en merkte je goed dat iedereen het naar de zin had. Na 'I Would Stay' kwam het publiek echt los. Het was dan ook jammer dat het zo snel voorbijging!