Afgelopen zondag was het tijd voor hardcore in Bibelot! Zo'n show op zondag geeft toch altijd een wat vreemd gevoel, maar met een line-up die er niet om loog, was dit gewoon geen excuus om thuis te blijven. Nog voor 4 uur 's middags werd het startsein gegeven door Fist of Fury. Deze band uit de Hoeksche Waard gaf vandaag hun laatste optreden. Het was al behoorlijk druk, en de heren speelden een goede set. Het publiek deed, vooral bij de covers die voorbij kwamen, al aardig mee. Hoewel het me als band leuker lijkt om je laatste show zelf te headlinen, was dit toch ook geen verkeerde manier om vaarwel te zeggen. Overigens hebben de meeste ex-leden van Fist of Fury alweer nieuwe bands gevormd, te weten Harbour 81 en As Long As It Burns. Terwijl het podium snel werd omgebouwd, was er mooi even tijd om te kijken bij de merchandise van de bands en de distro van Reflections Records, die het op deze show natuurlijk niet af kon laten weten (zij zijn immers label/distro van zowel Terror als No Turning Back). Na de ombouw en een korte soundcheck stond het Brabantse No Turning Back klaar om de boel nog wat meer op te zwepen. Dit deden ze met veel overtuiging; deze band behoort dan ook niet voor niets tot de top van de Nederlandse hardcore scene. Met een vette sound, strak spel en een zanger die elk woord recht vanuit zijn hart schreeuwt, stond het optreden van deze band als een huis. De set bestond uit een goede mix van oudere nummers en nieuw werk van hun laatste album 'Holding On'. Het publiek ging bij vlagen flink los, al was er vooraan toch nog regelmatig flink wat lege ruimte. Zanger Martijn vroeg iedereen om deze tijdens het optreden van Terror toch echt op te gaan vullen. Al snel zou blijken dat hij zich hier geen zorgen over hoefde te maken. De Los Angeles hardcore van Terror klonk nog vetter, harder en strakker dan die van No Turning Back. Vanaf het moment dat de eerste noten klonken was de leegte vooraan verdwenen en al snel ontstond er een complete chaos; de stagedives, singalongs en mosh bewegingen waren niet van lucht. Zanger Scott is één brok energie en hij wil niets liever dan dit verbrengen op het publiek; iets waar hij totaal geen problemen mee had. Naast een goede performance van zowel hem als de rest van de band, had hij ook nog goede dingen te zeggen. Met uitspraken als "I don't care how much you paid for your shirt on Ebay, what impresses me is the fact that you are all here on a Sunday afternoon", veegde hij de vloer aan met een aantal onzinnige zaken die helaas in de hardcore scene spelen. Het is mooi om een band te zien die zo oprecht is en die tegelijkertijd een ongelooflijk brute show neerzet. Terror was de afgelopen tijd ook te zien op veel massalere shows als de Persistence Tour en Groezrock. Hoewel de band daar ook zijn mannetje stond, bleek vandaag dat ze in een kleinere zaal als Bibelot nog beter tot hun recht komen. Al met al was deze middag/avond een groot succes: het was druk, er werd een mooi feestje gebouwd en het geluid was voor Bibelot begrippen behoorlijk goed. Je zou bijna vergeten dat het eigenlijk zondag was.