Op zaterdag 6 januari speelden de volgende bands op dag twee van het Winterwantijfestival: Scotch (Stilo: the ultimate roll), Trenchcoat (rockabilly), Risskant (hiphop), Complex (pop/rock), Blind Justice (metal) en als afsluiter Mark Foggo & The Skasters (ska). Om half zes al begon de eerste band, Scotch. De band heeft in de laatste jaren een flinke fanschare opgebouwd en dat was te zien aan het goedgevulde Bibelot. Scotch brengt Stilo: the ultimate roll, een mix van metal, gothic-rock en folk. Het publiek was zeer enthousiast en er ontstond zelfs een kleine moshpit, zo vroeg op de avond. Nadat het optreden van Scotch afgelopen was liep de zaal helaas weer halfleeg, maar dit kon Trenchcoat er niet van weerhouden om zich helemaal te geven op het podium. Met hun dansbare rockabilly wisten ze een enkeling de dansvloer op te slepen, maar het grootste deel van het publiek bleef rustig staan kijken. Na Trenchoat was het tijd voor hiphop, recht uit de getto’s van Dordrecht: het was tijd voor Risskant. Met maatschappijkritische teksten liet hij horen hoe hij erover dacht en het publiek leek het daar wel mee eens. In de koepel van Bibelot was ook een klein podium geïnstalleerd, hier kwamen verschillende acts, waaronder de Rotterdamse Harry Merry. Gewapend met een keyboard en een iPod liet hij een paar absurdistische liedjes horen waarbij ik niet echt wist wat ik ervan moest vinden. Hij schreeuwde, gilde en praatte soms enigszins normaal, maar er was nooit echt een touw aan vast te knopen. De vierde act was Complex. Complex heeft net een nieuwe EP uit en de band speelde hier dan ook veel, zo niet alle, liedjes van. Complex maakt muziek in de stijl van Radiohead en Muse, maar wel op zo’n manier dat het origineel blijft. De heren van Complex leken een beetje uit hun concentratie op het podium, maar dit mocht de pret niet drukken voor het publiek, dat inmiddels weer in groten getale aanwezig was. De softrock van Complex moest natuurlijk ergens door worden opgeheven, en dat was de metal van Blind Justice. De mannen van Blind Justice zijn er niet vies van om een boos gezicht te trekken en heel hard en snel te spelen. Blind Justice heeft geen bassist, maar die plek wordt ingenomen door een laptop, een inventieve oplossing die hier en daar alleen de echtheid van het optreden wegneemt, maar je moet wat. Als ‘Grand Finale’ van het festival was Mark Foggo aan de beurt. Samen met zijn Skasters wist hij het publiek te laten skanken als nooit tevoren. Mark Foggo gaat al een tijdje mee in het club- en festivalcircuit, maar hij weet nog steeds een vette show neer te zetten. De band had het overduidelijk naar zijn zin en het publiek ging uit zijn dak. Een waardige afsluiter van het Wantijfestival Indoor.