Vrijdagavond 25 mei: Gem en The Heights in Bibelot

Na alle metal van de laatste tijd in Bibelot nu tijd voor rock

Merel Balde, ,

Vrijdagavond, erop voorbereid dat Bibelot goed gevuld zou zijn, stapte ik binnen. Tot mijn verbazing was het bijna leeg. Ik had hoge verwachtingen van deze avond, maar blijkbaar hadden niet alle Dordtenaren dat. Gem is een aanstormend Nederlands bandje, dat een mengeling van rock-‘n-roll, Britse punkpop en moderne rock maakt. Misschien gaat er bij hun bekendste nummer, tevens bekend van de Randstadreclame, ‘good to know you’ een belletje rinkelen. De indiepop makende band The Heights, die we misschien nog kennen
van Schefferspop een aantal jaren terug, zou het voorprogramma verzorgen.

Na alle metal van de laatste tijd in Bibelot nu tijd voor rock

Vrijdagavond, erop voorbereid dat Bibelot goed gevuld zou zijn, stapte ik binnen. Tot mijn verbazing was het bijna leeg. Ik had hoge verwachtingen van deze avond, maar blijkbaar hadden niet alle Dordtenaren dat. Gem is een aanstormend Nederlands bandje, dat een mengeling van rock-‘n-roll, Britse punkpop en moderne rock maakt. Misschien gaat er bij hun bekendste nummer, tevens bekend van de Randstadreclame, ‘good to know you’ een belletje rinkelen. De indiepop makende band The Heights, die we misschien nog kennen van Schefferspop een aantal jaren terug, zou het voorprogramma verzorgen. The Heights hadden als taak het publiek goed op te warmen, want uiteindelijk kwam iedereen immers voor Gem. Er verzamelde zich een zielig klein groepje voor het podium. The Heights zag er gewoontjes uit en was niet echt spetterend. De muziek, indiepop á la The Shins met veel ‘lalala’ teksten hadden vooral vrolijke popliedjes. De band moest het publiek (dat drie meter van het podium afstond) vragen of het wat naar voren kwam en dat had goede gevolgen: alles werd wat energieker. Na The Heights kwamen de heren van Gem op en dit zag er veelbelovend uit. Gem gaf ons een verpletterend optreden en ze maakten mijn verwachtingen waar: ze speelden zelfs boven verwachting. Bibelot werd alsmaar drukker en dat had de band nodig. De zanger die ook nog even op een muziekbox klom en mee drumde met de drummer, liet onze aandacht niet wegzakken. Na een aantal nummers kwam er beweging in het publiek. Gem is te vergelijken met veel britpopbandjes, een beetje Arctic Monkeys, een beetje The Libertines en van Mando Diao hadden zo ook veel weg. Het eenmaal dansende publiek werd beloond met een toegift, waarbij iemand uit het publiek (een vriend, grote fan?) de gitarist een handje hielp en uiteindelijk zelf de gitaar om zijn nek had. Het was een succesvolle avond, die aarzelend begon met weinig publiek. The Heights lieten niet alles van zichzelf lieten zien. Maar toen Gem ging spelen was alle aandacht er weer bij, ze hebben geen enkel moment verveeld. Gem spatte van het podium af met stevige Britse punkpop. Wie deze band gemist heeft, moet ze zeker nog eens gaan bekijken op een van de festivals waar Gem deze zomer gaat spelen.