13 mei, de derde avond van het Urban Explorer Festival was aangebroken. De Popcentrale was vrij rustig. Final: Justin Broadwick met zijn gitaar achter een laptop. Zijn optreden werd omschreven als een ambientproject. Meeslepende melodieën en roezige geluiden uit de laptop maakten de act interessant. De stemming bij het publiek zat er alleen nog niet goed in, niet interessant genoeg dus. Na een tijdje toverde de gitarist zich om in de zingende gitarist van de band Jesu. Drie andere leden kwamen op en samen maakten ze mysterieuze rockmuziek. Het waren geen couplet-refrein-liedjes, maar erg experimenteel en bijzonder. Het geluid was matig bij deze band, waardoor je de zang niet altijd goed hoorde. De laptop speelde bij dit optreden weer een rol. Goede muzikanten die melancholische, soms beklemmende muziek maakten, niet negatief op te vatten. Na een tijdje werd het wel wat langdradig, het werd tijd voor Amen Ra. Amen Ra, de Belgische psycho metalband, zingt over de dood, pijn en dode vogels. De twee meter voor het podium waren in beslag genomen door de zanger, die met zijn rug naar het publiek stond. De band speelde met veel overtuiging rauwe, krachtige muziek. Geen snelle drums en vervormde gitaren zoals metal wel vaak is. De band ging helemaal los, de zanger gooide al zijn emoties in zijn muziek en ze staken het publiek aan. Kenmerkend aan de nummers was dat de spanning rustig werd opgebouwd. Dat kon heel lang duren en dan flink uitbarsten. Geen enkel moment zakte het in en ze stopten op het hoogtepunt. Rise and Fall heb ik helaas niet zien spelen. Het had ook eerder moeten beginnen en het opbouwen ging niet zo snel. Ondanks dat was het een avond met goede muziek. Het niveau van de bands verhoogde naarmate de avond vorderde, de Popcentrale werd drukker en de sfeer was goed.