Zaterdag 10 juni was het weer zover: Wantijpop! Het was een prachtige dag met veel zon, veel mensen en natuurlijk veel goede muziek. De programmering op het hoofdpodium stond bol van de topacts zoals Voicst, Pete Philly & Perquisite en nog veel meer. De komende dagen komt er nog meer online, Waaronder de regiopodiumrecensie, fotoverslagen en natuurlijk het veldverslag. Dit jaar was het aan De Jeugd van Tegenwoordig, de heren van de hit 'Watskeburt', om het hoofdpodium te openen. De Jeugd van Tegenwoordig bestaat uit drie rappende mannen die namen dragen als Willie Wartaal, Vieze Fur en Fabergé. Met hun melige Nederhop onder begeleiding van opzwepende beats en een flinke dosis puberale humor, wist De Jeugd het op dit relatief vroege uur aanwezige publiek goed los te krijgen, en dan natuurlijk vooral met het alom bekende 'Watskeburt'. Na een half uur hielden de heren het voor gezien, en direct daarna stonden Spacekees & Terilekst op het podium, begeleidt door dezelfde dj. Beide mannen begonnen direct het reeds opgewarmde publiek nog wat losser te krijgen door met hen een spelletje te spelen: "Als ik zeg Space roepen jullie Kees!" Het publiek ging hier goed in mee, en Spacekees & Terilekst begonnen met hun eerste nummer. Mede door het goede geluid kwamen Spacekees & Terilekst goed over. De muziek had een goede 'flow' en beide heren rapten alsof ze sinds hun geboorte al niks anders deden. Saunawest kwam 's middags het podium onveilig maken met hun, zoals ze het zelf omschrijven, hotpop. Catchy gitaarmuziek met een knipoog naar de muziek van onder andere Talking Heads en Roxy Music, maar ook de Britpop van deze tijd. Of het de hitte was blijft de vraag, maar de band speelde niet foutloos en ook de techniek leek niet helemaal mee te werken. Toch klonk het erg lekker en daarbij maakte het clowneske en brutale optreden van de frontman het optreden zeker de moeite waard. Met opmerkingen als "Jij daar in dat blauwe shirt! Meedoen!" probeerde hij het publiek warm te maken voor een dansje. Maar helaas, de meeste toeschouwers waren al warm genoeg zonder te bewegen. Wie echt al decennia niets anders doen dan muziek maken zijn de heren van Fishbone, de vaders van de crossover. Ze speelden een aanstekelijke mix van reggae, ska, funk en metal. De energie spatte van het podium en het publiek ging dan ook goed mee. Na een uur speeltijd was het helaas weer afgelopen en het publiek schreeuwde dan ook om meer. Het schema was echter te strak om nog een nummertje toe te staan en de heren moesten ook weer door naar een volgend optreden. Fishbone is zeker een band om nog een keer te bezoeken. Tussen alle pluisjes die in de lucht zweefden (een ramp voor hooikoortspatiënten) gaf Voicst op het hoofdpodium een formidabel optreden weg. De drummer en de bassist deden hun werk op blote voeten en de zanger/gitarist had een gouden cape om. Zo produceerde het drietal stuk voor stuk aanstekelijke en explosieve gitaarsongs (o.a. het liedje van de Heinekenreclame!), die door het publiek zeer positief ontvangen werden, want zodra een van de drie een moment stopte werd er meteen "Spelen!!" of iets in die trant geroepen. Het was geen moment saai en ook was het beslist geen overbodige luxe om de drummer in het midden vooraan op het podium te plaatsen, want hij verstaat zijn vak! Na Voicst kwam dan de enige Dordtse band die op deze dag het hoofpodium bekleedde: San Andreas. Met hun strakke emocore wisten ze een goede set neer te zetten. De mannen zijn net een paar maanden terug van hun avonturen in de Verenigde Staten (waar ze onder andere SXSW hebben platgespeeld). Zoals ze vorig jaar op het regiopodium de mensenmassa bedwongen, zo deden ze dat nu op het hoofdpodium, met misschien nog wel een schepje erbovenop.Een ware wereldact! Om half acht was het tijd voor de act die toch wel de grote publiekstrekker genoemd mag worden, namelijk Philly & Perquisite. Het snel in populariteit groeiende en alom geroemde duo, bestaande uit MC Pete Philly (Pieter Monzon) en cellist/producer Perquisite (Pieter Perquin), maakt hiphop die heerlijk soulvol en jazzy klinkt en die bovendien invloeden bevat uit de klasieke muziek. Dat de muziek goed is mag een feit zijn, maar ook de performance was werkelijk in één woord goed! De muzikanten die waren meegekomen zorgden voor kippenvel en het klonk gemeend. Onweerstaanbaar dus, en het was dan ook geen wonder dat op het veld de voetjes van de vloer gingen. De grote afsluiter van Wantijpop 2006 was het Achterhoekse Jovink en de Voederbietels. En dit bleek een terechte afsluiter, want met hun pure rock 'n' roll in de stijl van AC/DC liet deze band het publiek bijna letterlijk uit de hand eten. Een waanzinnige show vol met aparte showelementen, zoals een vrouw die zichzelf liet zweven en onderwijl - ongelooflijk vals - meezong, maakte van Jovink en de Voederbietels het perfecte einde van een prachtige dag vol zon, muziek en bier. En dan maakt het ook echt niets uit of je de teksten wel of niet kan verstaan.