Eindelijk was het dan zover: de vijfde editie van Honkpop, waar ik als rasechte Heerjansdammer toch stiekem al het hele jaar op zat te wachten. We hebben in de winter en het voorjaar dan wel zoethoudertjes gehad met een winter- en lentepodium in het jeugdhonk, maar zitten stieken toch allemaal uit te kijken naar dat leuke zomerfestivalletje in augustus. Toen ik om tien voor drie aankwam op het terrein was het niet erg druk. Er stonden alleen wat mensen onder de tent aan de achterkant van het veld hun welverdiende biertje te nuttigen.De eerste band Zilver was nog druk aan het soundchecken en het was wel duidelijk dat ze niet op tijd zouden starten. Uiteindelijk begon het rond half vier dan eindelijk. Met een knap staaltje Nederlandstalige poprock wisten de mannen van Zilver toch drie kinderen ervan te overtuigen om lekker het veld op te komen. Hierna was het de beurt aan The Daisycutters om te laten zien wat ze kunnen. Ze speelden lekkere gouwe ouwe Rock'n Roll, wat het publiek zeker kon waarderen, maar ze nog niet het veld op wist te lokken. Zou dat achterin staan -zoals dat elk jaar gebeurt- dan toch een traditie zijn, of had het meer met het sombere weer te maken? Ik weet het niet. Feit is dat ik op een gegeven moment de stoute schoenen maar heb aangetrokken. Ik heb lekker met mijn iets kleinere dorpsgenootjes het veld ingewijd, en er zo toch nog een klein feestje van gemaakt. Ook Katbite, de volgende band, wist het publiek niet het veld op te krijgen. Zou het dan toch aan het weer hebben gelegen, dat de hele dag erg somber bleef en af en toe een paar kleine druppeltjes liet voelen? Katbite heeft alles geprobeerd om de mensen het veld op te krijgen, maar zelfs voor gratis CD's kwam men niet onder de tent vandaan. Dan was het eindelijk tijd voor het in Dordrecht welbekende geweld van de band Headhaunter. Ik had de mannen al een tijdje niet meer gezien en het verraste me wel toen ze de set gingen spelen. Vooral vette hardcore was wat ik te horen kreeg. De band die bij mij toch echt bekend stond als een echte trashmetal band is duidelijk met de trend meegegaan. Dat vond ik persoonlijk wel een stuk leuker. De mannen hadden aan het begin wat problemen met het geluid en maakten daardoor wat kleine foutjes, maar dat stopte het geweld niet. De zanger uitte zijn frustratie over het milde publiek door het festival "Heukpop" te noemen. Dit schoot bij mij en anderen toch echt in het verkeerde keelgat. Ik vond het ook erg respectloos naar de organisatie toe. Verder meldde de band nog dat er een nieuwe geluidsdrager uit is en naar verwachting zal deze dan ook meer hardcore zijn dan de vorige. Toen werd het tijd om een hapje te gaan eten, zodat ik ruim op tijd terug zou zijn voor Magic Dave & The Wheelers die vorig jaar ook al de sterren van de hemel speelden. Hierdoor heb ik Lauren Census helaas moeten missen, maar ik heb veel mensen gesproken die aardig enthousiast waren. Ze hebben dus zeker een goede indruk achtergelaten. Magic Dave en de Wheelers traden aan en tot mijn verbazing stond opeens het halve veld al vol voordat ze nog maar één noot hadden gespeeld. Iedereen herinnerde zich het feestje dat de band vorig jaar gaf blijkbaar nog. Ik was dus niet de enige die er al de hele dag naar uitkeek. En zoals verwacht werd het ook weer een geweldig feest. Met covers uit de jaren '50 en '60 van onder andere Jerry Lee Lewis en Elvis Presley wisten ze het hele veld te laten swingen.Magic Dave & The Wheelers is zo'n band waar je geen commentaar op kan geven. Met een bassist die staat te spelen alsof hij op het podium geboren is en daar ook het liefst wil sterven, een gitarist die de gevoelige snaar weet te raken, een drummer die goed weet waar hij mee bezig is en een frontman die op zijn piano halsbrekende capriolen uithaalt. De frontman maakt goed contact met het publiek, is lekker energiek aanwezig en met zijn humor weet hij de aandacht van iedereen vast te houden. Er werd ook nog verwezen naar de voorvallen van het vorige jaar en er werd weer vaak "O ja joh" heen en weer geroepen tussen de frontman en het publiek. Kortom, woorden schieten tekort voor deze geweldige band. Mocht je de kans krijgen ze te zien: zeker doen, daar krijg je geen spijt van! Misschien weer bij de volgende editie van Honkpop? Toen hadden we nog één band te gaan, namelijk de Bulldoze Band en ik was zwaar benieuwd. Want als deze band na Magic Dave & The Wheelers moet spelen, zal ook wel heel wat zijn, zo dacht ik. Ze werden dan ook aangekondigd als het toefje op de pudding en mijn nieuwsgierigheid werd steeds meer geprikkeld. Toen ze gingen spelen was er bij mij echt een gevoel van: is dit het? Heb ik hier nog op gewacht? Begrijp me niet verkeerd; het was een hele leuke coverband, maar als afsluiter was het echt de ultieme anti-climax. Met mij dachten blijkbaar nog vele anderen er zo over: heel veel publiek was al van het veld weggelopen en er zijn behoorlijk wat mensen naar huis gegaan. Voor mij was dit ook het einde van Honkpop 2006. Ik moet dan ook weer een heel jaar wachten op een volgende editie. Ik hoop jullie lezers allemaal volgend jaar te zien.