Venus Tropicaux
De eerste band Venus Tropicaux zaait volledige verwarring, wat misschien ook wel hun doel is. Mede omdat het optreden maar een kwartier duurt, wordt het publiek beduusd achter gelaten. Zoals echte punk kenmerkt is het onstuimig en niet te plaatsen. Ieder blijft met de vraag zitten wat deze band wil. Met een uitgesproken en aberrante kledingstijl lijken ze een geëngageerd statement te willen maken. Wat dit statement is blijft echter in het midden. Dit is juist de kracht van de vierkoppige Rotterdamse band uit. Hoewel het muzikaal chaostisch is en niet altijd helemaal strak is, houdt de bassiste de boel goed bij elkaar door een strakke, ritmische en opzwepende baspartij. De muziek is het beste te typeren als psychedelische garage, noise met een punkuitstraling en hard geschreeuw met onverstaanbare vage kreetjes, resulterend in korte en krachtige songs. Toch laat zangeres Shelley Emily weten dat er niet te veel een statement achter gezocht moet worden. Het gaat puur om de muziek. Of willen ze misschien iedereen in verwarring laten?