Het tweede nummer 'Black line' maakt zo mogelijk nog schichtiger door een zekere duisterheid en het bijzonder hoge en loepzuivere stemgeluid dat wordt ondersteunt door trage drumloopjes. Maar het is niet allemaal angst dat heerst want op het uiterst dansbare 'Cold light' zie je de ruimte snel gevuld en is de drang om op het altaar te springen bijna onweerstaanbaar.
De samenwerking tussen AFKA & Maurice Petitjean resulteert in een volwassen EP die in donkere danskelders hoge ogen gooit. Het is een gelikte productie waar menig DJ zich wel raad mee weet, maar ook uitstekend dienst doet als live-performance op festivals. Een parallel met Layo & Bushwaka is makkelijk te maken, echter die hebben een tekortkoming door het ontbreken van AFKA. Terecht was VICTIM VICTIM dan ook afgelopen jaar de opening act op Oerol. Maar dat is natuurlijk niet geheel vreemd met Harry Hamelink als programmeur.