Deze portretten worden gezongen met behulp van de donkere baritone stem van zanger Nick Verhoeven. Het muzikale palet laat zich het best vergelijken met de muziek van Nick Cave & The Bad Seeds. Al heeft The Bullfight absoluut een eigen geluid door americana/country en folk elementen toe te voegen. Ook de vrouwelijke vocalen zijn in een aantal nummers ('Jenny's Got A Gun', 'Gladly Willingly') absoluut een meerwaarde en zorgen tevens voor een extra dimensie doordat in het verhaal een dubbel perspectief ontstaat.
De nummers vertellen dus over verschillende personen en hoe zij de liefde najagen. In de meeste gevallen kan je je als luisteraar identificeren met de hoofdpersoon. Er komen echter ook lugubere varianten ten tonele. Zo is er een man die erg ver gaat in zijn onvoorwaardelijk liefde ('The Cold Case Of Irana Lukashenko') en een pastoor die zich vergrijpt aan de koorknapen ('This Village’s Lonely Pastor').
Een extra kwaliteit van de nummers is dat ze elke keer weer tekstueel en/of muzikaal weten te verrassen. Soms vindt er in de vertelling een verrassende wending plaats of muzikaal wordt er gedurende het nummer een extra arrangement toegevoegd. Hierdoor blijf je tot het einde geboeid naar deze plaat luisteren. Le Chasse van The Bullfight is een muzikale parel die niet héél diep verborgen ligt in de zee. Duik hem snel op.