Tijdens de eerste track ‘Gambling’ komt Harvest Road nog niet echt los. Een prima plaat voor een druilerige zondagmiddag, biertje erbij, nootjes, hardvuurtje en misschien zelfs een berenvelletje daarvoor (al dan niet met iemand daarop). Maar het nodigt nog niet uit om te kijken waar de mannen het komende weekend optreden, want dat is volgens hun website toch echt een belevenis: “De band is er typisch een die je live gezien én gehoord moet hebben.”
Je kunt je bij het tweede nummer al meer over die live-ervaring voorstellen. ‘Light up’ is een superstrakke track en met de stevige drumpartij en het funky orgeltje kun je je voorstellen dat het publiek tijdens een optreden goed los komt. Maar ook hier ontbreekt een climax, er wordt niet naar een hoogtepunt toegewerkt. Ook al zingt Rafael van der Wel de longen uit zijn lijf om de harten opnieuw in vuur en vlam te zetten.
Het laatste liedje is de kers op de appelmoes. ‘I should’ve known’ is in alle opzichten gemaakt om tijdens een liveshow ieder publiek voor je te winnen. Het nummer heeft iets weg van Kings Of Leon, één van de inspiratiebronnen van de heren uit het Westland. Geïnspireerd door anderen of niet, dit is hét voorbeeld van een publieksnummer. Er is ruimte om mee te klappen, mee te springen en om mee te schreeuwen.
Het is nog heel eventjes wachten op nieuwe nummers en een nieuwe clip, ergens in februari dit jaar. Als dat nieuwe materiaal in het verlengde ligt van ‘I should’ve known’ dan maakt Harvest Road de live-belofte zeker waar.