De avond begint met een optreden van Saint Helena Dove. De Zeeuwse singer-songwriter zorgt al snel voor een intieme sfeer waarbij ze een aantal persoonlijke verhalen met het publiek deelt. Vervolgens betovert ze de menigte met haar zachte stem. Het is een heerlijke opwarmer voor wat nog komen gaat. 

Als de hoofdact begint, is de knusse Kroepoekfabriek inmiddels goed gevuld. Mister & Mississippi begint meteen met 'Meet me at the lighthouse' de eerste single van hun nieuwe plaat. En daarmee is de toon gezet. De eerste vier liedjes zijn allen voorheen onbekend. Zanger/percussionist Samgar Lemuël Jacobs legt uit wat de bedoeling is: de show in Vlaardingen is bedoeld als oefening voor de tournee die eind januari begint. Uiteindelijk blijkt dit ook wel, want aan het einde van de avond zijn er maar liefst tien nieuwe songs gespeeld. De aandacht voor het oude werk blijft daardoor beperkt tot vier nummers, wat overigens niet voor een minder goede sfeer zorgt. 

Het goede aan het concert is de afwisseling van harde en rustige liedjes, want door deze wisseling in tempo blijft de muziek interessant. De prachtige stem van zangeres/percussionist Maxime Barlag, afgewisseld met zang van Samgar, levert een mooie wisselwerking op. Regelmatig wordt afgesloten met een instrumentaal stuk. De bezoekers blijven hierdoor gedurende het hele optreden geboeid en dat is hoe het hoort. Daarnaast is de passie van de groep zelf ook belangrijk. Tijdens de instrumentale stukken van songs als 'Shape shifter' en 'In between' is duidelijk te zien dat de folkband er zin in heeft. Hetgeen ook wordt opgepikt door het publiek, waar veel hoofden mee bewegen op de klanken van Mister & Mississippi. 

Ondanks het muzikaal sterke optreden mist de formatie een echte klik met het publiek. Maxime vraagt dan ook of de bezoekers eerdere shows hebben gezien. De reactie vanuit de zaal valt tegen. Toch lukt het haar om iedereen uiteindelijk mee te krijgen op het nummer 'Same room, different house' waarop massaal wordt meegezongen en ze het zelfs aandurft om de zaal alleen te laten zingen. 

Het hoogtepunt vindt plaats tijdens de toegift wanneer de groep tussen het publiek gaat staan waarbij gitarist Tom Broshuis een akoestische gitaar meeneemt. Wat volgt is een prachtige uitvoering van het lied 'Nemo nobody'. Het is muisstil in de zaal vanaf de eerste klank. Tom speelt de gitaar en de andere drie bandleden zingen. Ondertussen kijken ze naar de mensen om hen heen en de band tussen het publiek en de formatie wordt ontzettend versterkt. Een daverend applaus volgt en de connectie is gevonden. 

Het concert vraagt om een perfecte afsluiter en met 'For us to remember' wordt deze dan ook gevonden. Het nummer kent een rustige opbouw met een wat hardere instrumentale afsluiting en nog een laatste keer komt het enthousiasme van de groep naar voren. Het was een geslaagde avond in Vlaardingen en de show was een perfecte warming-up voor de tournee door Nederland en daar buiten.