Verslag Eendracht Festival 5.0 - Bar3

Met The Four, Standup '69, Mozz, All Comes Down, Minutes To Relief en Rott'nDamned

Max van Zon | Foto's: Peter Lodder en Felix den Adel ,

De vijfde editie van het Eendracht Festival zit er weer op. Donderdag 5 februari bulkte de Rotterdamse binnenstad van de talentvolle artiesten die het - ondanks de extreme kou - in grote getale aanwezige publiek prima wisten te vermaken. 3voor12 Zuid-Holland was ook aanwezig op het festival en brengt hierbij verdeeld over meerdere artikelen in woord en beeld verslag uit van al het moois. Deel 1: Bar3 gehost door de Popunie en Bang Your Radio.

Rond half acht beginnen de leden van garage rock-band The Four hun instrumenten te stemmen. Het is nog relatief rustig in Bar3, maar de kleine ruimte staat al bijna helemaal vol. De groep is redelijk jong: de jongens lijken niet ouder dan begin twintig. Dat is goed te horen, want energiek spelen kunnen ze. De leden hebben duidelijk naar garage rock revivalbandjes als Arctic Monkeys, The Black Keys en The White Stripes geluisterd. Ook qua showmanschap is de band, met name de frontman, behoorlijk explosief ingesteld: vocalist en gitarist Max springt op de bass drum van zijn percussionist en speelt zelfs á la Hendrix op gitaar een solo’tje met zijn tanden. Jammer genoeg kennen we dit soort muziek en capriolen natuurlijk al lang. Het is toch een beetje ‘een klinkt als/ziet er uit als’ bandje. Veel vernieuwends is niet te ontdekken in de show van The Four. Een eigen stijl creëren lijkt op dit moment het belangrijkst voor de band, willen ze zich kunnen onderscheiden van eerdergenoemde muziekgroepen. Gelukkig hebben ze daar nog jaren de tijd voor. (MvZ) 

Het Rotterdamse Standup ’69 maakt al sinds 2011 muziek die ze zelf “noisy indie space rock” noemen. Noisy is het zeker, want bij de start van het optreden zijn er wat problemen met de microfoon van zangeres Emmy Kadee, die na een paar aanpassingen van de geluidstechnicus lijken te zijn opgelost. De zang valt hierdoor helaas bijna volledig weg voor de rest van het concert. Het trio is echter op alles voorbereid en weet er alsnog een prima optreden van te maken. Een basgitaar lijkt te missen, maar de vocaliste weet de gitaarpartij van Willem-Pieter Zoutendijk goed te complementeren met een synthesizer en door de nodige power chords op haar eigen gitaar te spelen. De Yeah Yeah Yeahs zijn goed terug te horen in de nummers hoewel Standup ’69 een tikkeltje harder en minimalistischer klinkt. De leukste verrassing van de set is een cover van ‘Satisfaction’ van Benny Benassi, die de formatie bijna omtovert tot een punk liedje. (MvZ) 

“Dat kan harderrr”, roept gitarist Erik Fridzema in de microfoon tijdens de soundcheck. Het valt op dat de bands in Bar3 steeds luider beginnen te spelen en All Comes Down wil duidelijk die lijn niet doorbreken. Het talent druipt er vanaf: vocaliste Zjantal Ypma (een stage name is niet meer nodig) heeft een rauwe, doch diepe zangstem die niet direct vergelijkbaar is met anderen. Invloeden zijn jaren negentig grungebands als Soundgarden en Stone Temple Pilots. Toch is de sound van All Comes Down wat gelikter en poppy-er. De slome, scherpe gitaar, dikke bas en de onmisbare vocale uitspattingen van Ypma zorgen voor genoeg beweging in het publiek. Eén van de betere concerten van de avond in Bar3. (MvZ) 

In de korte beschrijving op de bandpagina van de alternatieve rockformatie Minutes To Relief is te lezen: “We are loud. Very loud”. En in de lange beschrijving staat “We’re loud”. Dat is geen grap, want het trio speelt keiharde rock met een metalrandje. Sommige riffjes neigen naar Queens of the Stone Age, terwijl de schreeuwerige, maar gevoelige zangpartij van Kevin Broer doet denken aan die van Dave Grohl. Er is een wat kleinere opkomst dan bij de vorige bandjes in Bar3, misschien doordat het geluid van de band niet een echte doelgroep heeft: het is hard, maar het richt zich niet op een niche. Veel lijkt dat de band niet te schelen. Ze stralen een erg positief gevoel uit alhoewel de muziek een meer donkere sfeer doet vermoeden. Weet Minutes To Relief volgend jaar net zo strak te spelen als ze dit jaar deden dan zien we ze graag terug op Eendrachtfestival 6.0. (MvZ) 

Afsluiter in Bar3 is Rott’nDamned en meteen ook de allerhardste band van de avond. Er wordt keiharde hardcore met trashinvloeden gespeeld zonder enige substantie, maar met een stijl waar je “U” tegen zegt. Er is goed gekeken naar de vroege bands in de hardcorescene zoals Bad Brains, Germs en Sick Of It All. De band neemt altijd wel een trouwe club aan fans met zich mee en er wordt het hele optreden gemosht en zelfs gecrowdsurft in de minuscule ruimte. De zanger is niet meer dan de helft van de tijd te horen, zoals het hoort bij een punkgroep. Veel maakt dat toch niet uit, want de liedjes zijn vrijwel inhoudsloos. Ze gaan onder andere over vagina’s en facelifts (en dan heeft vocalist Matt het niet over plastische chirurgie). Genoeg agressie dus en het leidt tot een geweldige set, waarbij het onmogelijk is om niet mee te moshen. Er hangt een aangename sfeer, de muzikanten zijn erg goed betrokken met het publiek. Zo wordt een intense bandjesavond in Bar3 met de hardste band van Rotterdam afgesloten. Beter dan dit kon het niet! (MvZ)