Na een korte pauze is Afterfall uit Spijkenisse aan de beurt. Vanaf de eerste noot is duidelijk wat voor muziek we te horen gaan krijgen: heavy metal. Dit wordt nog maar eens bevestigd door het grunten van zanger Alexis. Aangezien de headliner van de avond (Revölvo) enigszins in hetzelfde straatje valt, zou je verwachten dat de groep het kleine zaaltje wel mee krijgt. Niets is echter minder waar. Ondanks de harde gitaarsolo's mist de connectie met het publiek. De song 'Looking back' is eigenlijk veelzeggend voor het optreden. Het nummer kent veel tempowisselingen, wat een verwarrende werking heeft op het publiek die hierdoor niet in extase raken. 

Het is vervolgens aan The Hearted om het publiek te vermaken. Het is ‘t jongste gezelschap van de avond en dat is te merken ook: al tijdens het stemmen van de gitaren zit de lol er in. De punkband gaat heel erg energiek van start en laat deze energie eigenlijk niet meer los. Tussen de toeschouwers is een aantal bandshirts van de band te zien. Na verloop van tijd wordt duidelijk hoe dit komt: er zijn familie en vrienden aanwezig. Zanger Harvey draagt zelfs nog een nummer op aan zijn moeder. Hierbij zou je meestal denken aan een ballad, maar Rotterdamse jongeren kiezen gewoon voor echte punkrock. Door het enthousiasme van de groep is het een optreden waarvan je gaat glimlachen en The Hearted sluit de set in stijl af met de uitstekende song 'Jack knife'. 

Het muzikale hoogtepunt van de avond vindt plaats tijdens het optreden van My Own Army. Qua muziekstijl past deze alternatieve band goed tussen de rest van het programma. Het brengt een leuke wisselwerking en het is weer eens wat anders dan hard gitaargekletter. De muziek van de band kent veel interessante intermezzo's die het beste naar voren komen tijdens 'Shadow dancing' en 'The ad'. Hieruit blijkt dat het meest recente album ‘Too Many Faces’ perfect past naast de nummers van hun eerste EP. Dit optreden had meer toeschouwers verdiend, maar het blijkt een nadeel voor de alternatieve rockband dat er vooral fans van metal aanwezig lijken te zijn in de zaal. En ondanks de goede show lijken de songs niet helemaal binnen te komen bij de aanwezigen. 

Aan headliner Revölvo de taak om de avond af te sluiten en dat doen ze met flink wat muzikaal geweld. De groep heeft een aantal bekenden en fans meegenomen waardoor de show een thuiswedstrijd lijkt te zijn. Revölvo komt als enige niet uit de regio maar uit Breda, en toch brengen ze de meeste fans op de been. Door het constante snelle tempo is het niet moeilijk om te horen in welk genre het gezelschap thuis hoort: speedrock. Zelf vergelijken ze zich met bands als Motörhead en Anthrax en dat is goed te begrijpen. De bandleden zijn er vooral op uit om plezier te hebben, iets waardoor de sfeer alleen maar beter wordt. Tijdens het gehele optreden zijn de aanwezige bezoekers aan het genieten van de muziek. Met nummers als 'Bukkake' en 'Hellspawn baby' gaat het tempo geen moment omlaag en daardoor kan Revölvo worden gezien als een knallende afsluiter van een lange, soms chaotische, maar gezellige avond. Jammer dat er niet meer belangstelling was voor deze avond, maar dat kan volgende keer recht worden gezet.