Plaatrecensie The Apers - 'Confetti On The Floor'

Boodschappen van beleefde anarchie

Stan Houppermans ,

Voorman Kevin Aper kaapte in 1996 de garage, het kan ook de zolder zijn geweest, van het ouderlijke huis, belde zijn vrienden, plugde een gitaar in een dijk van een speaker, en dreef vanaf dat moment zijn buren tot volstrekte wanhoop. “Mijn schuur, mijn naam”, moet hij gedacht hebben. En zo was daar de Rotterdamse punkband The Apers die achttien jaar na oprichting alweer met hun tiende album komt.

In tegenstelling tot The Ramones, die ongetwijfeld van grote invloed waren op The Apers, maar tekstueel niet veel verder kwamen dan optellen tot vier en het minuten lang herhalen van één enkele zin, bevatten de nummers van The Apers boodschappen van beleefde anarchie. Het is allemaal redelijk acceptabel voor bezorgde ouders van obstinate pubermeisjes die een hekel aan alles hebben, want ondanks dat ze begripvol zijn over het uitroeien van de totale wereldbevolking staan ze ook gewoon met een kookboek van Jamie Oliver romantisch te knutselen in de keuken. Althans als we de teksten mogen geloven. En daarmee lijken Kevin Aper, Ivo Backbreaker, Max Power en Mikey Bat gewoon hele aardige jongens die graag een prima bak herrie maken.

Dat doen ze overigens niet geheel zonder resultaat. En terecht, want vanaf hun eerste CD zijn the Apers professioneel op elkaar ingespeeld en graag geziene gasten op festivals. Ze ragden vele zalen in binnen- en buitenland volledig plat. Het gaat van hard, naar harder, maar met een bijna lieflijke ondertoon. Toegankelijke punkmuziek voor iedereen die er de tyfus over in heeft, maar nog net niet genoeg om zichzelf, en een doorsnee brugklas in Klazinaveen, als martelaar van kant te maken.

Misschien zou een tour van The Apers door Syrië tot geweld zonder bloedvergieten kunnen leiden. Hoe dan ook zullen de fans weer verheugd zijn om na al die jaren met het nieuwe album ‘Confetti On The Floor’ door slaapkamermuren contact te leggen met hun buren, om daarbij uit volle borst de legendarische woorden van Joey Ramone te schreeuwen: “This is who I am, so Fuck you!”