‘EP, Volume 1’ geeft je van het begin tot het einde het gevoel dat je het ergens eerder hebt gehoord. Een déjà vu van het moment dat je met een sloep ergens op een Gooise plas aanmeert bij een wit plastiek pand, waar het terras wordt bevolkt met proleten van middelbare leeftijd, opgevrolijkt door parasols die je het hipste drankje van het seizoen toeschreeuwen, voor een fles slappe wijn waar je een vermogen voor neerlegt.

Het bevat jazzinvloeden die je vooral aantreft op cruiseschepen en in casino’s. Als je gezellig een avond met je wederhelft, in de nadagen van je leven, romantisch hebt geschuifeld als afsluiter van een culinaire uitspatting in de vorm van een lopend buffet, de lift in stapt naar je cabin of hotelkamer, is de kans groot dat de plafondspeaker je verwelkomt met de soulklanken van Mrs. Hips en haar begeleiders.

Muzikaal is er helemaal niets mis met deze uitstalling die wordt ingevuld door ervaren muzikanten, zolang je van Jan de Bouvrie-behang houdt. Het is als de irritante reclame die zich in je hoofd nestelt en jaren later uit het niets in je dromen oprispt.

Gezellig muziek maken. Het is een ieder gegund. Maar soms is het verstandiger om het resultaat uitsluitend te gebruiken als visitekaartje voor bruiloften en partijen. Wellicht is het een aardige cadeautip voor onder de kerstboom van je schoonmoeder.